Όταν ο χορός συναντά τη μόδα: Οι εμβληματικές συνεργασίες του New York City Ballet με κορυφαίους δημιουργούς
Το New York City Ballet (NYCB) και η μόδα έχουν συνδεθεί στενά εδώ και δεκαετίες. Το 2012 η συνεργασία του διάσημου θιάσου μπαλέτου με τον εμβληματικό Ιταλό σχεδιαστή Valentino Garavani αποτέλεσε αναμφισβήτητα ένα ορόσημο. Η συνεργασία αυτή άνοιξε νέους δρόμους για τον συνδυασμό των δύο μορφών τέχνης και συνεχίζει να εμπνέει χορευτές, σχεδιαστές και θεατές μέχρι σήμερα.
Ο Marc Happel, διευθυντής κοστουμιών του New York City Ballet συνήθιζε να ξεφυλλίζει τις σελίδες των γυαλιστερών βιβλίων και περιοδικών μόδας και να αναρωτιέται αν έπρεπε να ακολουθήσει μια διαφορετική επαγγελματική πορεία - στη μόδα αντί για την ενδυματολογία. Όμως, στην πορεία κατάφερε να συνδυάσει και τους δύο τομείς με ξεχωριστό τρόπο.
Ο Happel διορίστηκε διευθυντής κοστουμιών στο Μπαλέτο της Νέας Υόρκης (NYCB) το 2006. Μετά την άφιξη της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης στο Lincoln Center (γνωστό και ως Κέντρο Παραστατικών Τεχνών του Λίνκολν και σπίτι του NYCB) – το 2010, τέσσερα χρόνια αργότερα, ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής του μπαλέτου Peter Martins και η καλή του φίλη, η διάσημη ηθοποιός και πρωταγωνίστρια του «Sex and the City», Sarah Jessica Parker, είχαν μια ξεχωριστή ιδέα: να προσκαλέσουν διάσημους σχεδιαστές μόδας προκειμένου να δημιουργήσουν κοστούμια για το Φθινοπωρινό Γκαλά Μόδας του New York City Ballet.
«Με τόση δημιουργικότητα και πειραματισμό στο κατώφλι μας, αποφασίσαμε να τα αξιοποιήσουμε», εξήγησε η Sarah Jessica Parker, στον πρόλογο του νέου βιβλίου του Happel που τεκμηριώνει αυτή τη συνεργασία, «και έτσι γεννήθηκε η ιδέα να προσκαλούμε τακτικά σχεδιαστές υψηλής ραπτικής στο New York City Ballet».
Το 2012, ο Martins κάλεσε έναν καλό του φίλο, τον Valentino Garavani, να σχεδιάσει κοστούμια για το εναρκτήριο Fall Fashion Gala. Ο εμβληματικός Ιταλός σχεδιαστής, ο οποίος είχε αποσυρθεί τότε από τον ομώνυμο οίκο μόδας του, συμφώνησε. Έτσι ζητήθηκε από τον Happel να συνεργαστεί μαζί του για να δημιουργήσει τα looks για τρεις παραστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του «Bal de Couture», ενός μπαλέτου που χορογράφησε ο Martins ως φόρο τιμής στον Valentino.
«Ήταν καταπληκτική η συνεργασία μαζί του», είπε ο Happel για τον Valentino Garavani, ο οποίος επισκεπτόταν το τμήμα κοστουμιών του μπαλέτου για δύο ώρες κάθε μέρα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σχεδιασμού. «Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις λεπτομέρειες. Τον ενέπνευσε πραγματικά να χρησιμοποιήσει τις σχεδιαστικές του ικανότητες».
Υπό τη διεύθυνση του Valentino, ο Happel και η ομάδα του κατασκεύασαν μοναδικά κοστούμια: από φορέματα υψηλής ραπτικής μέχρι μονόχρωμα tutus, χρησιμοποιώντας υλικά όπως τούλι, δαντέλα, σατέν, κρύσταλλα και φτερά.
Από τότε, η διάσημη εταιρεία μπαλέτου έχει καθιερώσει μια ετήσια συνεργασία με την ελίτ της μόδας. Ο Happel έχει συνεργαστεί με περισσότερους από 30 διάσημους σχεδιαστές - συμπεριλαμβανομένων των Virgil Abloh, Carolina Herrera, Thom Browne, Prabal Gurung, Giles Deacon (δύο φορές) και Sarah Burton, τόσο για το Gala όσο και για τις ειδικά επιμελημένες παραστάσεις του. Για τον εορτασμό της 10ης επαιτείου καθώς και της 75ης επετείου του New York City Ballet, ο Happel έγραψε το βιβλίο: «New York City Ballet: Choreography & Couture».
Συνδυάζοντας την υψηλή ραπτική με το χορό
Ο Happel τελειοποίησε τις δεξιότητές του δουλεύοντας στο Θέατρο Guthrie της Μινεάπολης για δύο χρόνια πριν φύγει για τη Νέα Υόρκη το 1978, όταν άκουσε ότι ο διάσημος χορογράφος Bob Fosse είχε περιορισμένο προσωπικό και προσλάμβανε απεγνωσμένα ενδυματολόγους για το «Dancin», ένα νέο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Αυτό οδήγησε τον Happel στις Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, προκειμένου να δουλέψει για αυτή την παραγωγή. Τα επόμενα χρόνια, εργάστηκε για πολλές άλλες παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ ως ανεξάρτητος σχεδιαστής προτού φτάσει στο Metropolitan Opera House της Νέας Υόρκης το 2001 για να επιμεληθεί ανδρικά κοστούμια, έναν ρόλο που διατήρησε μέχρι τη μετακόμισή του στο NYCB.
Ο Happel και η 18μελής ομάδα του, ανανεώνουν και αποκαθιστούν εμβληματικά κοστούμια από την εποχή του George Balanchine, του θρυλικού χορογράφου που ίδρυσε το New York City Ballet (με τον ιμπρεσάριο και φιλάνθρωπο Lincoln Kirstein) το 1948 και υπηρέτησε ως καλλιτεχνικός διευθυντής μέχρι τον θάνατό του, περίπου 35 χρόνια αργότερα.
«Πρόκειται για την αναδημιουργία των ίδιων κοστουμιών εάν έχουν φθαρεί ή την προσπάθεια ανακατασκευής εξαρτημάτων για να διατηρούνται φρέσκα – όπως ήταν στην αρχική τους κατάσταση», είπε ο Happel.
Το τμήμα κοστουμιών του New York City Ballet δημιουργεί ή ανακατασκευάζει από 40 έως και 150 κοστούμια το χρόνο. Τον τελευταίο καιρό, η ομάδα έχει εστιάσει στα κοστούμια για το αγαπημένο μπαλέτο «The Nutcracker», που θα παρουσιαστεί έως τις 31 Δεκεμβρίου, αυτή τη σεζόν.
Ο Happel ξέρει ακριβώς πώς να χειρίζεται μια σιλουέτα για να την προσαρμόζει καλύτερα, σύμφωνα με τις ανάγκες ενός χορευτή. «Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας ενός κοστουμιού, θα ζητήσουμε από τους χορευτές να κινηθούν και να δοκιμάσουν βήματα από την χορογραφία για να βεβαιωθούμε ότι το κοστούμι κινείται όπως θα έπρεπε και δεν περιορίζει τον χορευτή με κανέναν τρόπο», εξήγησε ο ειδικός. «Έχουμε πολλά κόλπα και στρατηγικές».
«Ο Marc πραγματικά ακούει και συνεργάζεται με τους χορευτές, για να βεβαιωθεί ότι νιώθουμε άνετα και είμαστε σίγουροι για αυτό που φοράμε», είπε η Indiana Woodward, κορυφαία χορεύτρια του Μπαλέτου της Νέας Υόρκης. «Είναι εξαιρετικά ταλαντούχος στη δημιουργία όμορφων κοστουμιών (και) - ακόμα πιο σημαντικό - στη δημιουργία κοστουμιών με τα οποία νιώθεις όμορφα όταν χορεύεις».
Ανεβάζοντας τον πήχη των προσδοκιών
Στα πρώτα χρόνια διοργάνωσης του Φθινοπωρινού Γκαλά Μόδας, η Sarah Jessica Parker (η οποία είναι τώρα αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του NYCB) ανέλαβε την ευθύνη για τη δημιουργία μιας μικρής λίστας πιθανών συνεργατών. Ο Happel ανέλαβε έκτοτε, και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του NYCB Jonathan Stafford απέτισε φόρο τιμής στη «μοναδική κριτική του ματιά».
Κάθε σχεδιαστής που συνεργάζεται με το Μπαλέτο της Νέας Υόρκης εργάζεται με τον δικό του τρόπο, εξήγησε ο Happel. Ο Thom Browne ήταν «πολύ πρακτικός και ήθελε πολύ να είναι μέρος αυτού που συνέβαινε εδώ», θυμάται. «Του άρεσε να συνεργάζεται με το τμήμα κοστουμιών της εταιρείας για τη δημιουργία λεπτομερειών». Η Iris van Herpen έστειλε μια χειρόγραφη επιστολή με σκίτσα των σχεδίων της, τα οποία αποτελούνταν από περίπλοκα, κομμένα σχήματα. Στη συνέχεια, ο Happel ζήτησε τη βοήθεια ενός αρχιτεκτονικού γραφείου για να σχεδιάσει ένα προσαρμοσμένο πρόγραμμα υπολογιστή που επιτάχυνε τη διαδικασία κατασκευής. «Εκτύπωσε όλα αυτά τα σχήματα για εμάς, κάτι που ήταν απίστευτο, γιατί μας εξοικονόμησε πολύ χρόνο», είπε ο Happel.
Το 2016, όταν το μπαλέτο συνεργάστηκε με τον Dries Van Noten, ο Happel ταξίδεψε στην Αμβέρσα για να συναντήσει τον διάσημο Βέλγο σχεδιαστή. «Αυτός ήταν ο παράδεισος για μένα, γιατί το να βυθιστώ ξαφνικά στον κόσμο (του) ήταν απλά απίστευτο», είπε. Αντίθετα, ο Happel δεν συνάντησε ποτέ, δεν είδε ή δεν μίλησε με τον Raf Simons, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους για τα κοστούμια στο Gala του 2022. Ωστόσο, ο σχεδιαστής έστειλε τα τελικά σχέδια. «Έπρεπε να κάνουμε αρκετές προσαρμογές στα ρούχα γιατί αν και είχαν ενδιαφέρον, κάλυπταν υπερβολικά το σώμα», θυμήθηκε.
Αν και δεν είναι σχεδιαστής μόδας με την παραδοσιακή έννοια, ο Happel έχει σίγουρα συνεργαστεί με τους καλύτερους. «Όταν συμμετέχεις 10 χρόνια σε μια εκδήλωση, στην οποία συμμετέχουν 30 σχεδιαστές μόδας παγκόσμιας κλάσης, είναι κάτι που ένιωσα ότι έπρεπε να καταγραφεί», είπε ο Happel για τη δουλειά του και το βιβλίο «Choreography & Couture». «Μέσα από τη φωτογραφία και τα σκίτσα, που πίστευα ότι ήταν πολύ σημαντικά για κάθε σχεδιαστή, δίνεις στο κοινό μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά τα κοστούμια».
Φωτογραφίες: Instagram @nycballet
Πηγή: cnn.com