Marianela Nunez: Η πρίμα μπαλαρίνα του Royal Ballet που ξεχωρίζει με την εκφραστικότητα και την τεχνική της

H Marianela Núñez είναι διάσημη μπαλαρίνα και κορυφαία χορεύτρια στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου (Royal Ballet). Γεννήθηκε 23 Μαρτίου 1982 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Ξεκίνησε μαθήματα χορού σε ηλικία 3 ετών και 8 ετών έγινε δεκτή στο ανώτατο ινστιτούτο τέχνης του Teatro Colón στο Μπουένος Άιρες. Εκεί σπούδασε μέχρι να ενταχθεί στο corps de ballet  του συγκροτήματος σε ηλικία 14 ετών. Επιλέχθηκε για να λάβει μέρος σε μια περιοδεία στην Αργεντινή χορεύοντας ως σολίστ με το Μπαλέτο Clasico de la Habama της Κούβας. Το 1997 ο Maximiliano Guerra την επέλεξε για να χορέψει μαζί του στην Ουρουγουάη, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Μπαλέτου της Ιαπωνίας. Τότε κλήθηκε να περιοδεύσει με το μπαλέτο του Teatro Colón στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ως προσκεκλημένη καλλιτέχνης (guest artist).

Τον Σεπτέμβριο του 1997, η Marianela Núñez έγινε δεκτή στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Royal Ballet School και στο τέλος του έτους χόρεψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μπαλέτο Soirée Musicale του Kenneth MacMillan, στα πλαίσια του Gala για τα 100α γενέθλια της Dame Ninette de Valois. Επίσης χόρεψε τον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο στην 3η Πράξη του μπαλέτου Raymonda καθώς και το σόλο Third Shadow από το μπαλέτο La Bayadère στις παραστάσεις της Σχολής. Έγινε μέλος του Royal Ballet κατά την έναρξη της σεζόν 1998/99 σε ηλικία 16 ετών, προήχθη σε First Soloist το 2001 και σε Principal Dancer τον Σεπτέμβριο του 2002.

Ρεπερτόριο

Από την ένταξή της στο Royal Ballet, η Marianela Núñez έχει χορέψει σε πολλά μπαλέτα συμπεριλαμβανομένων των: Concerto του Kenneth MacMillan, Romeo and Juliet, Mitzi Caspar, Mayerling, Elite Syncopations, Manon, Cinderella, La Fille mal gardée, Monotones I, Les Rendezvous, Dante Sonata, La Valse, Ondine, Daphnis and Chloë του Frederick Ashton, Enigma Variations του Macmillan, Allice's Adventures in Wonderland, Ballo della regina, The Prince of the Pagodas και Birthday Offering.

Επίσης έχει ερμηνεύσει τους ρόλους: Pas de Trois (Πράξη ΙΙΙ) στην παραγωγή του Rudolf Nureyev για το μπαλέτο Raymonda, Les Biches της Nijinska, μια Νύμφη στο μπαλέτο L’Aprés-Midi D’un Faune του  Nijinsky, Swanilda and Aurora στην παραγωγή της Ninette de Valois για το μπαλέτο Coppelia, η Black Queen στο μπαλέτο Checkmate, Myrtha και Pas de six στο μπαλέτο Giselle του Peter Wright, το Pas de deux από το μπαλέτο Diana και Acteon του Petipa στο Gala Λευκές Νύχτες (White Night Gala) (Ιούλιος 2000), Odette/Odile στην παραγωγή του Anthony Dowell για το μπαλέτο Η Λίμνης των Κύκνων, Sugar Plum Fairy στην παραγωγή του Sir Peter Wright για το μπαλέτο Ο Καρυοθραύστης, This House Will Burn της Ashley Page, το πρώτο Pas de trois στο μπαλέτο Agon του Balanchine, Kitri στην παραγωγή του Nureyev για το μπαλέτο Δον Κιχώτης, Olga στο μπαλέτο Onegin του John Cranko, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι με παρτενέρ τον Inaki Urlezaga στο μπαλέτο Beyond Bach του Stephen Baynes, The Leaves Are Fading του Antony Tudor, Nikiya και Gamzatti στην παραγωγή της Natalia Makarova για το μπαλέτο La Bayadère, Fairy of Vitality, Lilac Fairy και Aurora στο μπαλέτο Sleeping Beauty, Por Vos Muero του Nacho Duato, In the middle, somewhat elevated του William Forsythe, Sinfonietta του Jiří Kylián, L'Hiver στο μπαλέτο Les Saisons του David Bintley, Polyhimnia στο μπαλέτο Apollo του Balanchine, Pas de deux και Choleric στο μπαλέτο The Four Temperaments του Tchaikovsky, Lilac Fairy και Aurora στην παραγωγή των Μόνικα Mason και Christopher Newton για το μπαλέτο The Sleeping Beauty, Queen of Fire στη Fire variation του Christopher Wheeldon στο μπαλέτο Homage to the Queen, Solo Girl στο μπαλέτο Tanglewood του Alastair Marriott, Voluntaries του Glen Tetley, στην παραγωγή του Johan Kobborg για το μπαλέτο Napoli Divertissements, η μπαλαρίνα στο τμήμα Diamonds από το μπαλέτο Jewels του Balanchine.

Δημιούργησε ρόλους σε δύο έργα στο πλαίσιο του Dance Bites tour το 1999: Love’s Fool του William Tuckett και Towards Poetry του Mark Baldwin. Επίσης δημιούργησε ένα ρόλο στο Acheron’s Dream του Matthew Hart στο πλαίσιο του New Works στο Linbury Studio Theatre (2000), στο Acheron's Dream του Matthew Hart στο Linbury Studio Theatre (2000), The Misty Frontier του Javier De Frutos (2001). Το 2003 δημιούργησε το ρόλο της La Grêle στο μπαλέτο Les Saisons του David Bintley, DGV (Danse à grande vitesse) του Christopher Wheeldon (2006) και Stripper στο μπαλέτο The Seven Deadly Sins του Will Tuckett (2007).

H Marianela Núñez έχει διακριθεί για την εκλεπτυσμένο στυλ του χορού της και την μοναδική αντίληψη του ύφους του χορογράφου Frederick Ashton. Έλαβε το Βραβείο Richard Sherrington για την καλύτερη Χορεύτρια του 2005. Το 2006 η Núñez χόρεψε αρκετές φορές στην νεότερη παραγωγή του Βασιλικού Μπαλέτου για το μπαλέτο Η Ωραία Κοιμωμένη, τόσο το ρόλο της Lilac Fairy όσο και τον κύριο ρόλο της Aurora. Οι κριτικοί εντυπωσιάστηκαν από τη ζεστασιά της ως Lilac Fairy. Επίσης για την ερμηνεία της Aurora ειπώθηκε πως πρόκειται για την καλύτερη ερμηνεία στο Royal Ballet από το 1946 με "την έκφραση ενός αγγέλου". Τον Ιούλιο του 2006, στο Θέατρο Sadler's Wells του Λονδίνου, στην παράσταση Acosta and Friends, η Núñez χόρεψε με παρτενέρ τον Carlos Acosta το pas de deux από το μπαλέτο Diana και Acteon. Για τους περισσότερους το απόσπασμα αυτό ήταν το πιο εντυπωσιακό από όλη την παράσταση. Τον Ιανουάριο του 2007 η Núñez ήταν υποψήφια για το Βραβείο Laurence Olivier για την ερμηνεία της στο μπαλέτο Chroma του Royal Ballet, στο μπαλέτο Η Ωραία Κοιμωμένη στο Royal Opera House και στην παράσταση του Carlos Acosta στο Sadler’s Wells. Επίσης στις αρχές του 2007 η Núñez για ακόμα μια φορά ξεχώρισε για την ερμηνεία της στο μπαλέτο Η Λίμνη των Κύκνων. Μάλιστα ένας κορυφαίος κριτικός ανέφερε χαρακτηριστικά ότι "κάθε χειρονομία της τραγουδά, κάθε βήμα της είναι γεμάτο φως και ευαισθησία. Το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο".

Τον Ιούλιο του 2007 η Núñez χόρεψε το solo The Dying Swan στο Grand Opera House της Υόρκης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είχε επιλεχθεί ειδικά για να χορέψει το δύσκολο αυτό κομμάτι από την Marguerite Porter, λόγω της απλότητας και της καθαρότητας του χορού της. Το Royal Ballet άνοιξε τη σεζόν 2008/2009 το Σάββατο 4 Οκτωβρίου με την Núñez να χορεύει ως Odette/Odile στο μπαλέτο Η Λίμνη των Κύκνων. Να σημειωθεί ότι ο ιστορικός και κριτικός χορού Giannandrea Poesio έγραψε χαρακτηριστικά για την ερμηνεία της Núñez στη Λίμνη των Κύκνων: "ο τρόπος που προσεγγίζει ένα από τα πιο απαιτητικά κομμάτια του ρεπερτορίου του 19ου αιώνα είναι απλά υποδειγματικός, και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι την εντυπωσιακή και τεχνικά άψογη ερμηνεία της πρόκειται να τη θυμόμαστε για καιρό στην ιστορία, μαζί με εκείνες των άλλων μοναδικών καλλιτεχνών". Τον Δεκέμβριο του 2008, η Marianela Núñez χόρεψε ως Gamzatti στο μπαλέτο La Bayadère με παρτενέρ τον Roberto Bolle ως Solor και τη Svetlana Zakharova ως Nikiya στο Θέατρο La Scala του Μιλάνου. Τον Ιανουάριο του 2010, μετά από την ερμηνεία της ως Aurora στο μπαλέτο Sleeping Beauty με το Βασιλικό Μπαλέτο, ο βετεράνος κριτικός Clement Crisp εκφράζοντας τις επευφημίες του περιέγραψε την Núñez ως "πολύ ευφυής ερμηνεύτρια".

20η επέτειος με το Royal Ballet

Μετά από μια εμφάνιση στο μπαλέτο Giselle με το Βασιλικό Μπαλέτο, η Marianela Núñez γιόρτασε την 20η επέτειο συνεργασίας της με το Βασιλικό Μπαλέτο. Ο Kevin O'Hare καλλιτεχνικός διευθυντής του Royal Ballet δήλωσε μεταξύ άλλων ότι η Marianela "είναι μία από τις μεγαλύτερες χορεύτριες της γενιάς της". 

Με πληροφορίες από: en.wikipedia.org

Δείτε παρακάτω κάποιες από τις φωτογραφίες που έχει δημοσιεύσει η πρίμα μπαλαρίνα Marianela Núñez στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram.