Οι λόγοι που καθιστούν την μέθοδο Vaganova τη δημοφιλέστερη τεχνική μπαλέτου παγκοσμίως

Το κλασικό μπαλέτο είναι μια τέχνη που απαιτεί πολλά χρόνια εκπαίδευσης, αφοσίωση και πειθαρχία. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι διδασκαλίας μπαλέτου, τις οποίες ακολουθούν οι Σχολές Χορού σε όλο τον κόσμο. Ορισμένες από τις πιο γνωστές είναι η τεχνική της Royal Academy of Dance, η μέθοδος Vaganova, η τεχνική Cecchetti, η τεχνική Balanchine και άλλες. 

Το μπαλέτο ξεκίνησε από τις βασιλικές αυλές του 15ου και 16ου αιώνα, την εποχή της Αναγέννησης. Στη συνέχεια διαδόθηκε στη Γαλλία μέσω της βασίλισσας, Αικατερίνης των Μεδίκων. Δεν άργησε να αναγνωριστεί ως μια μορφή τέχνης ανεξάρτητη από την όπερα, με την οποία ωστόσο είχε στενή σχέση καθώς πολλά μπαλέτα παρουσιάστηκαν μέσα σε όπερες. Αφού εξαπλώθηκε στην κεντρική Ευρώπη, διαδόθηκε και στη Ρωσική Αυτοκρατορία, τη δεκαετία του 1740. Έτσι ιδρύθηκε το Αυτοκρατορικό Μπαλέτο και αναπτύχθηκε μετά τη δεκαετία του 1850. Με το πέρασμα των ετών το μπαλέτο εξαπλώθηκε σε όλες τις γωνιές του κόσμου και εξελίχθηκε αρκετά μέχρι να αποκτήσει τη μορφή που έχει σήμερα. 

Το μπαλέτο είναι μια μορφή τέχνης που γεννήθηκε στην Ιταλία, απέκτησε δομή και λεξιλόγιο στη Γαλλία, αναπτύχθηκε σε πολύ στη Ρωσία και εξελίχθηκε ακόμη περισσότερο στην Αμερική. Η μέθοδος εκπαίδευσης μπαλέτου Vaganova που δημιουργήθηκε από την σπουδαία καθηγήτρια χορού που ίδρυσε και την ομώνυμη κορυφαία Ακαδημία Μπαλέτου της Αγίας Πετρούπολης στη Ρωσία, αποτελεί και μία από τις δημοφιλέστερες τεχνικές εκμάθησης κλασικού μπαλέτου που διδάσκεται μέχρι σήμερα σε πολλές επαγγελματικές σχολές χορού σε όλο τον κόσμο.

Ποια ήταν η Agrippina Vaganova 

H Agrippina Vaganova (Αγκριπίνα Βαγκάνοβα), μπαλαρίνα και δασκάλα μπαλέτου, γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη πριν από 135 χρόνια. Η καριέρα της άρχισε αμέσως μετά την αποφοίτησή της από την παλαιότερη σχολή μπαλέτου της Ρωσίας. Εκείνη την εποχή δεν φανταζόταν ότι αυτή η σχολή θα είχε το όνομα της 50 χρόνια αργότερα. Η πρώτη επαγγελματική ρώσικη σχολή μπαλέτου ιδρύθηκε το 1738 με εντολή της αυτοκράτειρας Άννας της Ρωσίας από τον γαλλικής καταγωγής Jean-Baptiste Landé, ο οποίος ήταν dance master στην Αγία Πετρούπολη. Η σχολή μπαλέτου υιοθέτησε τις τεχνικές της ιταλικής σχολής και την κομψότητα της γαλλικής σχολής. Ωστόσο, δεν είχε μια καθορισμένη τεχνική διδασκαλίας. Έτσι αυτό έγινε το έργο της Agrippina Vaganova στη ζωή της. To 1897 η Agrippina Vaganova έγινε δεκτή στο μπαλέτο του Θεάτρου Mariinsky. Τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά της καθυστέρησαν την καριέρα της ως χορεύτρια. Έτσι ήταν χορεύτρια στο corps de ballet για πολλά χρόνια. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της εξέλιξε σε μεγάλο βαθμό την τεχνική της στο χορό. Το 1915 έλαβε τον τίτλο της “μπαλαρίνας”, αλλά το 1916 άφησε την σταδιοδρομία της σκηνή. Το 1921 άρχισε να διδάσκει στην σχολή, στην οποία η ίδια φοίτησε. Οι σπουδαστές της σχολής σταδιακά διέδωσαν τη μέθοδο διδασκαλίας της Vaganova σε όλη τη χώρα. Μάλιστα η Galina Ulanova ήταν μια από τις μαθήτριες της που ακολούθησε την τεχνική που της δίδαξε. Από το 1963, η Natalia Dudinskaya, συμφοιτήτρια της Ulanova, άρχισε να διδάσκει στην Ακαδημία Μπαλέτου. Η Vaganova θεωρούσε την Dudinskaya διάδοχό της. Η Galina Ulanova με τη σειρά της, δίδαξε την τεχνική του μπαλέτου την δεκαετία του 1960 στην Ekaterina Maximova και στον σύζυγό της και συνεργάτη της Vladimir Vasiliev. 

H Vaganova συνδύασε το παραδοσιακό γαλλικό στυλ χορού με την ιταλική δεξιοτεχνία και την αρμονία στις κινήσεις των χεριών της Ρώσικης Σχολής. Η μέθοδος Vaganova βασίζεται στην αρμονική κίνηση του άνω μέρους του σώματος σε συνδυασμό με τις κινήσεις των χεριών και των ποδιών. Στόχος είναι οι καθαρές κινήσεις που εκτελούνται με τεχνική και δυναμισμό να φαίνεται ότι γίνονται αβίαστα. Η μέθοδος Vaganova εκπαιδεύει τους χορευτές στα μεγάλα άλματα, τις αρμονικές κινήσεις στο χορό και στην ευλυγισία της πλάτης. Οι κινήσεις πρέπει να είναι δυναμικές και εκφραστικές. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1934 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Agrippina Vaganova με τίτλο «Βασικές Αρχές του Κλασσικού Μπαλέτου». Στόχος της ήταν να συστηματοποιήσει τη διαδικασία εκμάθησης μπαλέτου, καθώς όλες οι μπαλαρίνες μέχρι τότε εκπαιδεύονταν με διαφορετικές τεχνικές. Οι μελλοντικοί χορευτές θα μελετούσαν στοιχεία από την εγκυκλοπαίδειά της για το κλασικό ρωσικό μπαλέτο. 

Γιατί η μέθοδος Vaganova είναι η διασημότερη μέθοδος εκπαίδευση μπαλέτου

Πολλά από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του κλασικού μπαλέτου έχουν εκπαιδευτεί με τη μέθοδο Vaganova μεταξύ των οποίων η Galina Ulanova, η Maya Plisetskaya, ο Mikhail Baryshnikov, η Irina Kolpakova, ο Farukh Ruzimatov, η Diana Vishneva, ο Igor Kolb, η Ulyana Lopatkina, ο Ivan Vasilev και η Svetlana Zakharova. Οι διάσημοι αυτοί χορευτές εκπαιδεύτηκαν από δασκάλους που είχαν μελετήσει τη μέθοδο Vaganova. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και σήμερα πολλοί μαθητές που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες χορευτές επιλέγουν την μέθοδο Vaganova για την εκπαίδευσή τους στο μπαλέτο. 

Η Vaganova ως καθηγήτρια έδινε μεγάλη σημασία στην ικανότητα κάποιου να σκέφτεται και να εργάζεται σκληρά. Για εκείνη ήταν πολύ σημαντικός ο τρόπος ,ε τον οποίο λειτουργεί το μυαλό των μαθητών μέσα στην τάξη. Γιατί με τη συστηματική μελέτη μπορεί να επιτευχθεί και πρακτικά κάθε κίνηση με τον σωστό τρόπο. Η μέθοδος Vaganova εξακολουθεί να διδάσκεται σε πολλές σχολές στη Ρωσία, όπως στο Ρώσικο Πανεπιστήμιο Θεατρικών Τεχνών, στο Χορογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας αλλά και στην Ακαδημία Μπαλέτου Vaganova. Χάρη στους επαγγελματικές χορευτές που ταξίδεψαν σε άλλες χώρες, η μέθοδος Vaganova έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο. 

Όλα τα παραπάνω καθιστούν την μέθοδο Vaganova μία από τις διασημότερες μεθόδους διδασκαλίας κλασικού μπαλέτου σε όλο τον κόσμο. Η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί με τις άλλες μεθόδους εκπαίδευσης χορού γιατί πολλές από αυτές έχουν στοιχεία της μεθόδου Vaganova. 

Πηγή: victoriaballet.com