Η Ωραία Κοιμωμένη: Η μαγεία της υπομονής - Μια μπαλαρίνα μιλάει για τον ρόλο της στο μπαλέτο

Η μπαλαρίνα στο Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά Alexandra MacDonald κάνει το ντεμπούτο της ως Princess Aurora.

Το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης 

Σε ότι αφορά την υπόθεση του έργου η πριγκίπισσα Aurora περίμενε 100 χρόνια για να βρει την αληθινή αγάπη και σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, Charles Perrault, εκεί βρίσκεται το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας.

Και ενώ ο Perrault, που έγραψε το κλασικό παραμύθι στη Γαλλία του 17ου αιώνα, παραδέχτηκε αστεία ότι δεν γνώρισε ποτέ μια γυναίκα που θα μπορούσε να περιμένει τόσο πολύ, ενθάρρυνε τους νέους να καλλιεργήσουν πίστη και υπομονή σε θέματα καρδιάς.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο συγγραφέας αμφέβαλε ότι οι νέοι θα ακούσουν αυτή τη συμβουλή.

Περισσότερους από τρεις αιώνες αργότερα, το ηθικό δίδαγμα του Perrault έχει ξεχαστεί εδώ και πολύ καιρό όμως στη σημερινή εξελιγμένη εποχή, είναι σοφά λόγια που πρέπει να θυμόμαστε όχι μόνο σε θέματα αγάπης αλλά και σε πτυχές της ζωή μας.

Μια ομάδα ανθρώπων που αντιπροσωπεύει τις αξίες της υπομονής και της πίστης είναι οι χορευτές μπαλέτου που θυσιάζουν ατέλειωτες ώρες στην αναζήτηση της τελειότητας και μιας πολυπόθητης θέσης σε μια εταιρεία μπαλέτου.

Καθώς το Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά αναβιώνει το μπαλέτο “Η Ωραία Κοιμωμένη” αυτό το Μάρτιο, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει με βεβαιότητα πως αυτό το εξαιρετικά κλασικό μπαλέτο φέρνει στην επιφάνεια παλιές αρετές για τις οποίες ο Perrault ήταν τόσο υπερήφανος. Αυτό επιτυγχάνεται όχι μόνο με την παραμονή αληθινά στο παραμύθι αλλά και με την ομορφιά του ίδιου του έργου.

Το μπαλέτο “Η Ωραία Κοιμωμένη” παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1890 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας ως συνεργασία μεταξύ του διάσημου χορογράφου Marius Petipa και του κορυφαίου Ρώσου συνθέτη Pyotr Ilyich Tchaikovsky και από τότε έχει αναβιώνει πολλές φορές από χορογράφους σε όλο τον κόσμο.

Η παραγωγή του Εθνικού Μπαλέτου του Καναδά πρώτο εμφανίστηκε το 1972 από τον διάσημο χορευτή Rudolf Nureyev. Είναι αυτό το έργο που έφερε τον θίασο στη διεθνή σκηνή και το οποίο παρέμεινε το αγαπημένο των θεατών από τότε.

Ομορφιά και Τεχνική

Η μπαλαρίνα Alexandra MacDonald γεννημένη στο Κάλγκαρι του Καναδά, έχει ερμηνεύσει πολλούς ρόλους στο μπαλέτο “Η Ωραία Κοιμωμένη” από τότε που εντάχθηκε στο Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά το 2007. Ωστόσο έχει έρθει η ώρα να αναλάβει το ρόλο της Πριγκίπισσας Aurora, της ίδιας της Ωραίας Κοιμωμένης, την οποία θεωρεί απίστευτη ευκαιρία και πρόκληση.

“Είναι ένα πολύ μεγάλο και εντυπωσιακό μπαλέτο, έτσι τα κοστούμια είναι πολύ όμορφα και πολύ περίπλοκα”, λέει η MacDonald, η οποία είναι πρώτη σολίστ στον θίασο.

“Απαιτούνται τόνοι τεχνικής καθώς και αντοχή. Υπάρχει σόλο μετά από σόλο μετά από σόλο, οπότε πραγματικά πρέπει να σκεφτόμαστε ανά πάσα στιγμή και να μην αφήνουμε την κούραση να μας καταβάλει”.

Η απόδοση του ρόλου απαιτεί τόσο τεχνική όσο και καλλιτεχνική ερμηνεία – μια πολλή απαιτητική εκπαίδευση για έναν χορευτή.

“Δεν μπορείτε να έχετε το ένα χωρίς το άλλο, γιατί τότε θα ήταν μια παράσταση είτε χωρίς συγκινήσεις ή κάτι εξαιρετικά συναισθηματικό αλλά αδύναμο”, λέει η MacDonald.

“Έχω την τάση να πιστεύω ότι η τεχνική είναι το βασικό επίπεδο των πραγμάτων και μετά από αυτό προσπαθώ να προσαρμόσω τα συναισθήματα, τις εκφράσεις και την τέχνη πάνω από αυτό”.

Εξηγεί πως λειτουργεί αυτή η διαδικασία

“Τον πρώτο μήνα ήθελα να μάθω τη χορογραφία και να ενισχύσω τη δύναμη και την αντοχή μου, σκεφτόμουν σίγουρα περισσότερο για τη φυσική πτυχή του χορού, αλλά όσο πιο κοντά έφτανα στη σκηνή, τόσο περισσότερο ο προπονητής μου και εγώ εργαζόμασταν στο πως να απεικονίσω την Aurora με την σωστή οπτική”, λέει.

Η MacDonald σημειώνει ότι η περνάει από μια εναλλαγή χαρακτήρων στο μπαλέτο.

“Είναι μια ωραία εξέλιξη στις τρεις πράξεις, για να προχωρήσουμε από ένα λαμπερό σκηνικό σε ένα όραμα και στη συνέχεια σε ένα βασιλικό πρόσωπο”, εξηγεί.

Επίσης προσθέτει ότι ανυπομονεί να προσθέσει την προσωπική της πινελιά στο χαρακτήρα που τόσοι πολλοί εντυπωσιακοί χορευτές χορεύουν.

"Είναι μια ωραία εξέλιξη στις τρεις πράξεις, για να προχωρήσουμε από ένα φουσκωτό, λαμπρό μικρό πράγμα σε ένα όραμα, ένα ονειρικό κράτος, και στη συνέχεια σε ένα σίγουρο, βασιλικό πρόσωπο", εξηγεί.

Λέει ότι ανυπομονεί να προσθέσει την προσωπική της πινελιά στο χαρακτήρα που τόσοι πολλοί όμορφοι χορευτές χορεύουν.

Η πειθαρχία και η σκληρή δουλειά

Η MacDonald άρχισε να χορεύει όταν ήταν 5 ετών και στην αρχή λέει ότι τα μαθήματα μπαλέτου ήταν περισσότερο για την κοινωνική πλευρά της κουβέντας με τους φίλους της.

“Καθώς όλο και πιο σοβαρά, αρχισα πραγματικα να εκτιμώ την αφοσίωση και την πειθαρχία στον ευατό σου και στο σώμα σου”, λέει σημειώνοντας ότι αγαπάει να εργάζεται καθημερινά και να διερευνά πως μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή της.

“Μπορώ να πω, σίγουρα, οι χορευτές στο σύνολό τους, έχουμε πολλή πειθαρχία και γνωρίζουμε πως να δουλεύουμε πολύ σκληρά και να είμαστε συγκεντρωμένοι και αξιόπιστοι, και νομίζω ότι αυτό συμβαδίζει με πολλές πτυχές της ζωή μας”, αναφέρει χαρακτηριστικά προσθέτωντας ότι πολλοί πρώην χορευτές υπερέχουν στη δεύτερη σταδιοδρομία μετά τη συνταξιοδότησή τους λόγω της εσωτερικής δύναμης και της κίνησης που ανέπτυξαν μέσω του χορού.

Και όπως αγαπάμε την “Sleeping Beauty” για τις αρετές της ομορφιάς, της υπομονής και της πίστης που παρουσιάζει, η MacDonald και οι άλλοι χορευτές εμπνέουν μέσα από την απίστευτη καλλιτεχνία, την πειθαρχία και την αφοσίωση που δείχνουν στις παραστάσεις τους.

“Είναι πολύ ικανοποιητικό να εργαζόμαστε τόσο σκληρά για κάτι τόσο όμορφο” αναφέρει η μπαλαρίνα.

Πηγή: theepochtimes.com, national.ballet.ca