100 χρόνια από τη γέννηση της Μαργκότ Φοντέιν

Σήμερα 18 Μαΐου 2019 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση της Απόλυτης Πρίμα Μπαλαρίνας, Μαργκότ Φοντέιν. Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια από τις πιο διάσημες μπαλαρίνες όλων των εποχών που άφησε το δικό της στίγμα στον κόσμο του χορού. Κυρίως τη δεκαετία του 1960, όταν χόρευε με τον θρύλο του μπαλέτου, Rudolf Nureyev αποτελούσε μια από τις πιο γνωστές γυναίκες στον κόσμο. Σε ολόκληρη της καριέρα της ήταν κορυφαία χορεύτρια του Royal Ballet (του Βασιλικού Μπαλέτου) της Βρετανίας.

Ποια ήταν πραγματικά η Margot Fonteyn

Η Φοντέιν γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1919 στην Αγγλία με το όνομα Μάργκαρετ Ε. Χούκαμ (Margaret Evelyn Hookham), ενώ στην οικογένεια της ήταν γνωστή ως Peggy. Ο πατέρας της ήταν μηχανικός στην British American Tobacco και η μητέρα της Hilda ήταν νόθα κόρη του Βραζιλιάνου βιομηχάνου Antonio Goncalves Fontes. Στο ξεκίνημα της καριέρας της η διάσημη μπαλαρίνα άλλαξε το όνομα της σε Μαργκότ Φοντέιν.

Πως ξεκίνησε την καριέρα της στο μπαλέτο

Η μητέρα της την πήγε μαζί με τον αδερφό της Felix σε μια σχολή χορού στο Ealing. Το ταλέντο της Fonteyn στο χορό φάνηκε αμέσως. Όταν ξεκίνησε το χορό ήταν τεσσάρων ετών. Η οικογένεια της μετακόμισε στην Κίνα όταν εκείνη ήταν οκτώ ετών, λόγω της δουλειάς του πατέρα της στη Σαγκάη και σπούδασε με τους Ρώσους καθηγητές George Goncharov και Vera Volkova. Εκείνοι της μετέδωσαν μια διαχρονική αγάπη για το ρώσικο μπαλέτο.

Το 1933 επέστρεψε οριστικά στο Λονδίνο και σπούδασε χορό κοντά στη Σεραφίνα Αστάφιεβα. Η Dame Ninette de Valois την ξεχώρισε και την κάλεσε να γίνει μέλος του μπαλέτου Βικ-Γουέλς. Μέχρι την ηλικία των 16 ετών ήταν κορυφαία μπαλαρίνα του Sadler's Wells Ballet και συνεργάστηκε με σπουδαίους χορευτές, όπως ο Robert Helpmann.

Το 1940 έγινε Πρίμα Μπαλαρίνα του συγκεκριμένου θιάσου μπαλέτου. Η Φοντέιν έκανε το ντεμπούτο της στον Καρυοθραύστη το 1934 και μέχρι το 1961, αναδείχθηκε σε μία από τις πλέον γνωστές μπαλαρίνες στον κόσμο, κάνοντας μια λαμπρή καριέρα. Ο κορυφαίος χορογράφος Frederick Ashton δημιούργησε αρκετά έργα για την Φοντέιν.

Επίσης έγινε πολύ γνωστή στις ΗΠΑ καθώς εμφανίστηκε και στην τηλεόραση εκεί. Μετά το γάμο της το 1955 με τον διπλωμάτη από τον Παναμά, Roberto Arias, είχε αποφασίσει να πάρει σύνταξη αλλά την έπεισαν να γίνει Διευθύντρια της Βασιλικής Ακαδημίας Χορού. Η Βασίλισσα της έδωσε τον τίτλο Dame το 1956.

Η γνωριμία και η συνεργασία με τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ

Μπορεί να είχε συνεργαστεί ως κορυφαία χορεύτρια του Βασιλικού Μπαλέτου με πολλούς σπουδαίους χορευτές, όμως η συνεργασία που στιγμάτισε την καριέρα της ήταν με τον θρύλο του μπαλέτου, τον διάσημο Ρώσο χορευτή, Rudolf Nureyev.

Όταν ο Nureyev έφυγε από την ΕΣΣΔ το 1961, ήταν ήδη διάσημος για το δυναμισμό και το ταλέντο του. Η Ninette de Valois επέλεξε προσωπικά τον Nureyev για το Βασιλικό Μπαλέτο και αποφάσισε να χορέψουν μαζί με την Margot Fonteyn. Εκτός από συνεργάτες έγιναν και πολύ στενοί φίλοι. Μάλιστα πολλοί έκαναν λόγο για δεύτερη καριέρα της Fonteyn μετά την γνωριμία της με τον Rudolf Nureyev. Μαζί χόρεψαν σε διάφορα κλασικά μπαλέτα όπως Giselle, Swan Lake και Romeo and Juliet. Παρότι ο Nureyev ήταν 19 χρόνια νεότερός, όταν χόρευαν μαζί υπερίσχυε η νεανική εμφάνισή της. Με την μοναδική τους χημεία κέρδισαν εκατομμύρια θαυμαστές παγκοσμίως.

Κυκλοφορούσαν αρκετές φήμες αναφορικά με την σχέση τους, ότι εκτός από επαγγελματική ήταν και ερωτική. Η Φοντέιν το είχε διαψεύσει αυτό, όμως ο Νουρέγιεφ, ο οποίος πέθανε από το AIDS το 1993, έλεγε ότι οι δύο τους ήταν πολύ κοντά.

Ένα γεγονός που στιγμάτισε τη Fonteyn ήταν το 1964 όταν ο σύζυγός της έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης που τον άφησε τετραπληγικό. Εκείνη έπρεπε να τον φροντίζει προσωπικά για το υπόλοιπο της ζωής του και χόρευε προκείμενου να διαθέτει χρήματα για την φροντίδα του.

Αξιοσημείωτα γεγονότα

Στις 6, 7 και 8 Σεπτεμβρίου 1961, η Φοντέιν με το Βασιλικό Μπαλέτο της Αγγλίας χόρεψε στη σκιά της Ακρόπολης εντυπωσιάζοντας στον ρόλο της Οντίλ στη Λίμνη των Κύκνων. Οι εμφανίσεις της στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, έμειναν αλησμόνητες.

Η Φοντέιν δημιούργησε “σχολή” χάρη στη λυρική και αρμονική της κίνηση και την τέλεια τεχνική της. Αν και οι ρόλοι που την έκαναν διάσημη ήταν κυρίως κλασικοί (Ζιζέλ, Σύλβια, Σταχτοπούτα κ.ά.), εκτιμήθηκε περισσότερο στις ερμηνείες σύγχρονου μπαλέτου. Εκτός από την παγκόσμια φήμη της, τιμήθηκε με αναρίθμητα βραβεία για την προσφορά της στην τέχνη.

Πηγές: thenational.scot, wikipedia.org