Μια νέα έκθεση στη Νέα Υόρκη παρουσιάζει την ιστορία της σχέσης του μπαλέτου με τη μόδα

Το μπαλέτο και η μόδα έχουν μια ιδιαίτερη σχέση στο πέρασμα του χρόνου. Αυτή ακριβώς την αλληλεπίδραση των δύο τεχνών παρουσιάζει μια νέα έκθεση στο Μουσείο FIT (Fashion Institute of Technology) της Νέας Υόρκης με τίτλο "Ballerina: Fashion's Modern Muse". Η έκθεση αποκαλύπτει τη σχέση μεταξύ των δύο βιομηχανιών που ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1930 και εξελίχθηκε μέσα στη δεκαετία του 1970 δημιουργώντας μια ιδιαίτερη αλληλεπίδραση του μπαλέτου και της μόδας που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Μεταξύ άλλων η έκθεση περιλαμβάνει τα εντυπωσιακά κοστούμια από τα μπαλέτα Jewels και Sleeping Beauty (Sugar Plum Fairy) δανεισμένα από το Μπαλέτο της Νέας Υόρκης. Επίσης περιλαμβάνει το ιστορικό κοστούμι της διάσημης μπαλαρίνας Anna Pavlova για το ρόλο της Dying Swan, μία tutu με 1.537 φτερά που με λήψη άδειας έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Βρετανία. 

Η έκθεση "Ballerina: Fashion's Modern Muse" προγραμματίστηκε ώστε να συμπέσει με την εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης και αποδεικνύει ότι το μπαλέτο έχει επηρεάσει σημαντικά τη μόδα, τόσο την υψηλή ραπτική όσο και το casual ντύσιμο, ξεκινώντας από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. 

Επίσης η έκθεση περιλαμβάνει 90 αντικείμενα συμπεριλαμβανομένων των κοστουμιών μπαλέτου, δημιουργιών υψηλής ραπτικής και αθλητικών ρούχων. Ρούχα ή φορέματα από κορυφαίους οίκους μόδας όπως Dior, Chanel και Lanvin συμπεριλαμβάνονται μαζί με τα κοστούμια μπαλέτου που τους ενέπνευσαν.

Τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο το μπαλέτο επηρέασε τη μόδα

Τα χρώματα που έχουν ταξιδέψει από τα στούντιο χορού στην πασαρέλα

Τα χρώματα που φορούν οι μπαλαρίνες τόσο στα μαθήματα μπαλέτου όσο και στη σκηνή χρησιμοποιήθηκαν σε ρούχα που παρουσιάζονται στις πασαρέλες μεγάλων οίκων μόδας, όπως το ροζ του μπαλέτου, ένα χρώμα που χρησιμοποιεί το μουσείο στη έκθεση για να παρουσιάσει την εξέλιξη των εταιρειών κατασκευής υποδημάτων μπαλέτου - pointe - που πλέον έχουν μια μεγάλη γκάμα αποχρώσεων όπως μπλε και λιλά.

Ένα παράδειγμα είναι το μπλε χρώμα της σχεδιάστριας Elsa Schiaparelli, η οποία χρησιμοποίησε τον λαμπερό αυτό τόνο σε διάφορα ενδύματα την άνοιξη του 1940. Οι θαυμαστές του μπαλέτου "Η Ωραία Κοιμωμένη" μπορούν να διακρίνουν αυτή την απόχρωση του μπλε στα κοστούμια του Bluebird. Το κλασικό μπαλέτο είχε παρουσιαστεί σε αναθεωρημένη έκδοση το 1921 από τον Sergei Diaghilev. Επίσης το λιλά είναι ένα χρώμα που συνδέεται με την Lilac Fairy στο μπαλέτο Sleeping Beauty.

Η υψηλή ραπτική έχει δανειστεί κλασικά υλικά του μπαλέτου όπως το τούλι

Υλικά όπως το τούλι και φτερά άρχισαν να αναδεικνύονται με την υψηλή ραπτική: Στη δεκαετία του 1930 τα φορέματα με φούστες με τούλι γίνονται μοντέρνα μιμούμενα το στυλ tutu της ρομαντικής εποχής. 

Η Coco Chanel για παράδειγμα, η οποία σχεδίαζε κοστούμια για τα Ballets Russes του Diaghilev, δημιούργησε τέσσερις δημιουργίες συμπεριλαμβανομένου ενός εκπληκτικού ναυτικού μπλε "Etoiles" φορέματος από το 1937. Η δημιουργία διαθέτει χρυσά αστέρια και φούστα από τούλι. Ένα κομμάτι που μπορούμε να δούμε φορεμένο και από μια διασημότητα κατά τη διάρκεια της σεζόν των βραβείων.

Η τραγουδίστρια Maggie Rogers φόρεσε στα βραβεία Grammys ένα vintage Chanel φόρεμα (από τη συλλογή Pre-Fall 2014) που κατασκευάστηκε από μαύρο μεταξωτό τούλι με χρυσά αστέρια. Σχεδόν 80 χρόνια αργότερα, η εταιρεία συνεχίζει να χρησιμοποιεί το εμπνευσμένο από το μπαλέτο τούλι.

Το φόρεμα "Etoiles" της Coco Chanel του 1937 (Φωτογραφία The Museum at FIT)

Ο διάσημος οίκος μόδας Balmain επηρεάστηκε ιδιαίτερα από την αισθητική του μπαλέτου. Τα κοστούμια για ρόλους σε μπαλέτα όπως Η Λίμνη των Κύκνων, Firebird, The Dying Swan και πιο σύγχρονες δημιουργίες όπως το The Incredible Thing σε χορογραφία Justin Peck και το remake από τον Alexei Ratmansky για το The Golden Cockerel του Michel Fokine. (Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης το κοστούμι που φορούσε η Anna Pavlova για το μπαλέτο The Dying Swan, δανεισμένο από το Μουσείο του Λονδίνου).

Το βραδινό φόρεμα που σχεδίασε ο Pierre Balmain το 1949 (Φωτογραφία The Museum at FIT)

Η μόδα επίσης επηρέασε το μπαλέτο

Η επιρροή του μπαλέτου στη μόδα είναι αμφίδρομη. Έξω από τα στούντιο χορού, οι μπαλαρίνες φορούσαν ρούχα υψηλής ραπτικής συμβάλλοντας στην εξέλιξη του μπαλέτου ως μορφή τέχνης και επαγγέλματος. Όπως υπέροχες δημιουργίες Christian Dior και Yves Saint Laurent που φορούσε η Margot Fonteyn. Τα φορέματα υψηλής ραπτικής για τις μπαλαρίνες Maria Tallchief, Alicia Markova και Alexandra Danilova δείχνουν την προσεγμένη γκαρνταρόμπα σπουδαίων χορευτών.

Σε μια γωνιά της έκθεσης, τρία ρούχα παρουσιάζουν το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα της αλληλεπίδρασης των δύο βιομηχανιών. Το νέο σχέδιο tutu του διευθυντή κοστουμιών του New York City Ballet, Marc Happel για το μπαλέτο Symphony in C σε χορογραφία Balanchine στέκεται δίπλα στο φόρεμα Balenciaga του 1950 που τον ενέπνευσε, το οποίο με τη σειρά του είναι δίπλα στο tutu της Margot Fonteyn για το ρόλο της Princess Aurora στο μπαλέτο The Sleeping Beauty που αποτέλεσε έμπνευση για το φόρεμα. Μαζί αυτά τα κομμάτια δείχνουν την αλληλουχία της επιρροής: από το μπαλέτο στη μόδα και αντίστροφα από τη μόδα στα κοστούμια μπαλέτου.

Από αριστερά προς τα τα δεξιά: το κοστούμι που σχεδίασε ο Mark Happel για το μπαλέτο Sympony in C το 2012, το βραδινό φόρεμα που σχεδίασε ο Cristobal Balenciaga το 1950, το κοστούμι της Margot Fonteyn για το μπαλέτο Sleeping Beauty της δεκαετίας του 1960 που σχεδιάστηκε το 1946. (Φωτογραφίες The Museum at FIT)

Με πληροφορίες από: dancemagazine.com, apnews.com