Alla Sizova: Η θρυλική μπαλαρίνα που ήξερε πως να "πετά"

Η Alla Ivanovna Sizova είναι διάσημη Ρωσίδα μπαλαρίνα και καθηγήτρια μπαλέτου. Έχει λάβει τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της ΕΣΣΔ (1983).

Γεννήθηκε στη Μόσχα 22 Σεπτεμβρίου 1939, αλλά η οικογένειά της μετακόμισε αμέσως στο Leningrad όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε στη Σχολή Vaganova στο Leningrad υπό την καθοδήγηση της διακεκριμένης καθηγήτριας Natalia Kamkova. Έκανε το ντεμπούτο της πριν την επίσημη αποφοίτηση της από τη σχολή, χορεύοντας με μεγάλη επιτυχία ως Queen of the Dryads στο μπαλέτο «Don Quixote» στις 23 Μαρτίου 1958. Τρεις μήνες μετά την αποφοίτησή της, χόρεψε με παρτενέρ τον Rudolf Nureyev στο pas de deux από το μπαλέτο «Le Corsaire», αποσπώντας κριτικές που εστίαζαν στην καταπληκτική τεχνική και στην ελευθερία της κίνηση της. Η επιτυχία ήταν άμεση και το μέλλον της εξασφαλισμένο. Μαζί με τον Nureyev χόρεψε σε διάφορα φεστιβάλ στη Μόσχα και στη Βιέννη. Εντάχθηκε επίσημα στο Kirov Ballet κατά την έναρξη της σεζόν 1958-59, ενώ  παράλληλα ξεκίνησε περιοδείες με την συγκεκριμένη εταιρεία. Ο Nureyev και η Sizova έγιναν αμέσως πρώτοι σολίστ του Kirov Ballet παρακάμπτοντας το επίπεδο των χορευτών corps de ballet. Η συνεργασία τους έτεινε να αποτελέσει το επίκεντρο της νέας γενιάς του Μπαλέτου Kirov. Όμως με την αποχώρηση του Nureyev το 1961 το μέλλον επεφύλασσε στην Sizova μια άλλη θρυλική συνεργασία με τον Yuri Soloviev, ενώ αργότερα χόρευε συχνά με τον Mikhail Baryshnikov.

Ο πρώτος ολοκληρωμένος ρόλος της στο θέατρο ήταν στο μπαλέτο «Nutcracker» με παρτενέρ τον Nureyev, με τον οποίο χόρεψε και στο μπαλέτο «The Sleeping Beauty». Κατά τα τρία πρώτα χρόνια στο θέατρο, η Sizova έμαθε να χορεύει 14 σημαντικούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένων των: Myrtha στην Giselle, Chopiniana, Katerina στο Stone Flower και στην πρεμιέρα του Leningrad Symphony του Belsky.

Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τις πρώτες περιοδείες του Kirov στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκης το 1961. Μεγαλύτερες επιτυχίες της ήταν οι ρόλοι: Katerina, Πριγκίπισσα Florine και Aurora. Η ερμηνεία της έχει αποτυπωθεί στο φίλμ με την Sizova για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Anna Pavlova από την Ακαδημία Χορού του Παρισιού. Όλοι αυτοί οι ρόλοι προετοιμάστηκαν υπό την καθοδήγηση της Alla Shelest. 

Αρχικά η Sizova θριάμβευσε σε απαιτητικούς από άποψη τεχνικής κλασικούς ρόλους. Όμως οι ρόλοι Katerina και Leningrad Symphony ξεδίπλωσαν μια πιο δραματική πτυχή του ταλέντου της, κάτι το οποίο αργότερα την κατέστησε μία από τις πιο δημοφιλείς μπαλαρίνες στο ρόλο της Ιουλιέτας. Επίσης η λαμπρότητα της και η ανάλαφρη κίνηση της συνέθεταν μια θαυμάσια Giselle. Αυτούς τους ρόλους χόρευε με παρτενέρ τον Yuri Soloviev. Μαζί του χόρεψε και στο μπαλέτο «Σταχτοπούτα» του Konstantin Sergeyev με μεγάλη επιτυχία. Όμως οι επιδόσεις της στο pas de deux από το μπαλέτο «Le Corsaire» και στο Flower Festival από το μπαλέτο «Genzano» ενθουσίασαν τους θεατές σε όλο τον κόσμο.

Ένας σοβαρός τραυματισμός στην πλάτη, την ανάγκασε να εγκαταλείψει τη σκηνή για 2 χρόνια κατά τη δεκαετία του ’60 και να λείψει από τη περιοδεία στο Λονδίνο το 1966. Η απουσία της ήταν οδυνηρή, αλλά επέστρεψε το 1970, καταπλήσσοντας και πάλι τα ακροατήρια του Λονδίνου. Δεν διακρινόταν κάποια απώλεια τεχνικής ικανότητας λόγω της απουσίας της, ενώ ταυτόχρονα προσέδωσε νέο βάθος στις ερμηνείες της. Έτσι συνδυάζοντας τεχνική αρτιότητα και δραματικότητα παρουσίαζε μια πραγματικά ενθαρρυντική και πνευματική Giselle.

Η Sizova παρέμεινε στο προσκήνιο των νέων παραγωγών στη Ρωσία και συμμετείχε σε πολλές πρεμιέρες στο Θέατρο Kirov, όπως στο μπαλέτο «Hamlet» του Sergeyev το 1970. Όμως στο επίκεντρο του ρεπερτορίου της παρέμειναν τα κλασικά ρομαντικά μπαλέτα, στα οποία η τεχνική της και οι λεπτεπίλεπτες υποκριτικές της ικανότητες την καθιστούν μία από τις ηρωίδες της σταθερής κληρονομιάς του Maryinsky μέσα στα ιστορικά βιβλία. Η ερμηνεία της ως Kitri στο μπαλέτο «Don Quixote» με παρτενέρ τον Baryshnikov έθεσε νέα πρότυπα για το Kirov. Η variation από το μπαλέτο «Paquita» με τα ιταλικά fouettés και το pas de six από το μπαλέτο «La Vivandiere»  παρέμειναν αξεπέραστα. Ωστόσο, η εσωτερική πνευματική ποιότητα της ως ερμηνεύτρια την κατέστησαν ιδανική ως Maria στο μπαλέτο «Fountain of Bakhchisarai» και ως Ιουλιέτα, όπου το συναισθηματικό βάθος και η γυναικεία ευαισθησία της ήταν ιδιαίτερα συμπαθητική.

Σε αναγνώριση της ξεχωριστής θέσης που κατείχε στο ρωσικό μπαλέτο, τιμήθηκε με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαϊκού Κόμματος της ΕΣΣΔ το 1983. Η τελευταία της εμφάνιση στη σκηνή του Kirov στο μπαλέτο «Chopiniana» το 1988. Αργότερα δέχθηκε αμέσως μια θέση στο διδακτικό προσωπικό της Σχολής Vaganova. Από το 1990, αποδεχόμενη την πρόσκληση του Oleg Vinogradov, εργάζεται στην Ουάσιγκτον DC. 

Σήμερα ζει στην Αγία Πετρούπολη.

Σχετικά Links

http://www.ballerinagallery.com/sizova.htm

Πηγή πληροφοριών: (Geoff Whitlock) for-ballet-lovers-only.com

Πηγή εικόνας: f_liveinternet.ru