Paris Opera Ballet School: Η ιστορία της διάσημης Σχολής Χορού του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού

Μια από τις κορυφαίες σχολές χορού του κόσμου είναι η Σχολή του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού. Είναι μια σχολή με ιστορία αιώνων καθώς ιδρυτής της θεωρείται ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ' της Γαλλίας. Ο Λουδοβίκος ΙΔ', γνωστός και ως βασιλιάς ήλιος, το 1713 δημιούργησε με διάταγμα επίσημα το "Ballet Conservatoire" για την Βασιλική Ακαδημία Μουσικής. Έτσι προέκυψε μια δομή από τάξεις χορού για επαγγελματίες χορευτές, όπως αυτές που υπάρχουν τώρα για το corps de ballet χωρίς όμως οι τάξεις των πρώτων βαθμίδων να προορίζονται για παιδιά. Από το 1780 νομιμοποιήθηκε η ύπαρξη σχολής για τους χορευτές ενώ ήταν απαραίτητο να διευκρινιστούν βασικά ζητήματα όπως: τα δωρεάν δίδακτρα όπως ο Λουδοβίκος ΙΔ' είχε αρχικά επιβάλλει, εισαγωγή βάση επιλογής, μισθοί και εκπαίδευση σε επαγγελματικό πλαίσιο.

Το 1784, ο Λουδοβίκος ΙΔ' με δεύτερο διάταγμα επέκτεινε τη διάρκεια των μαθημάτων και δημιούργησε ειδική τάξη για παιδιά κάτω των 12 ετών. Με τη Γαλλική Επανάσταση δεν αμφισβητείται η λειτουργία της σχολής αλλά βελτιώνεται η λειτουργία με μια σειρά κανονισμών. Συγκεκριμένα, για να διασφαλιστεί η αμεροληψία, συγκροτείται κριτική επιτροπή από το θίασο χορού που έκρινε ποιοι προβιβάζοντας σε ανώτερες τάξεις και ποιοι προσλαμβάνονταν από το θίασο. 

Η διδασκαλία στη Σχολή του Παρισιού γίνεται σε τρεις βαθμίδες, μία βαθμίδα εκπαίδευσης έως 13 ετών, μια ανώτερη τάξη έως 16 ετών και μια "ειδική τάξη για βελτιώσεις" μια "ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης" που κατάφερε να εφαρμόσει η σπουδαία μπαλαρίνα Μαρί Ταγκλιονί κατά τη διάρκεια της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Οι σπουδαστές δεν μπορούν να παραμείνουν στην ανώτερη τάξη εκπαίδευσης για πάνω από ένα έτος ούτε περισσότερο από δύο χρόνια στην "ειδική τάξη" πριν το ντεμπούτο τους. Επίσης οι σπουδαστές χορευτές δεν μπορούσαν να παραμείνουν στη σχολή μετά τα 18 τους χρονιά που θα ξεκινούσε η καριέρα τους. Κατ' επέκταση μπορούσαν να αποκλειστούν αν το αποφάσιζαν οι καθηγητές της σχολής. Οι κανονισμοί σχετικά με το όριο ηλικίες και τις βαθμολογίες ισχύουν μέχρι σήμερα στις εξεταστικές επιτροπές.

Παρόλο που η Σχολή του Μπαλέτου του Παρισιού αποτελούσε πρότυπο για όλη την Ευρώπη, στο τέλος της Ρομαντικής περιόδου άρχισε να υποχωρεί. Διατήρησε τη φήμη της χάρη σε κορυφαίες προσωπικότητες του μπαλέτου όπως οι Marie Taglioni, Dominique, Rosita Mauri, Carlotta Zambelli και Albert Aveline και άλλοι. Με το πέρασμα των γενεών έγινε μια προσπάθεια να διατηρηθεί η ψυχή αυτού του στυλ χορού και να υπάρχει μια σχολή με βάση την Βασιλική Ακαδημία Χορού του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ' του 1661. Η Σχολή Χορού του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού αρχικά στεγαζόταν στην οδό Σαιν-Νικαίζ και αργότερα στο Palais Garnier (Όπερα Γκαρνιέ), ενώ σήμερα βρίσκεται στο Ναντέρ. Η εκπαίδευση έγινε υποχρεωτική έως τα 16 χρόνια και μέχρι τη δεκαετία του 1960 η Όπερα του Παρισιού σκεφτόταν ποιες λύσεις πρέπει να δώσει για τους χορευτές. Έτσι υπό την καθοδήγηση της κορυφαίας χορεύτριας Κλόντ Μπέσσυ η σχολή το 1987 εγκαταστάθηκε στο κτίριο που σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Christian de Portzamparc, όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να σπουδές για την αποφοίτησή τους παράλληλα με την επαγγελματική τους εκπαίδευση. 

Η σημερινή Σχολή του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού ιδρύθηκε από την Κλόντ Μπέσσυ, η οποία διετέλεσε διευθύντρια της Σχολής από το 1972 έως το 2004. Κρατώντας την παράδοση και συνδυάζοντας την με το όραμα της για το μέλλον, η κορυφαία μπαλαρίνα Elisabeth Platel έφερε στη συνέχεια μια νέα πνοή στη σχολή δίνοντας έμφαση στην στιλιστική υπεροχή. Από τη Σχολή αυτή έχουν αποφοιτήσει κορυφαίοι καλλιτέχνες με εξαιρετικό ταλέντο και υπέροχη τεχνική. 

Για περισσότερα από 300 χρόνια, η καλλιτεχνική εκπαίδευση στην Όπερα του Παρισιού ευνόησε την άμεση μετάδοση της γνώσης από τον καθηγητή στον μαθητή εγκαθιδρύοντας την Γαλλική Σχολή Μπαλέτου και διασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού. Η Σχολή που ονομάζεται Paris Opera Ballet School συνδέεται στενά με τη δομή και στον προγραμματισμό του της Γαλλικής Σχολής Μπαλέτου. Από τους χορευτές του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού, το 95% προέρχεται από τη Σχολή του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού. Δηλαδή για να γίνει ένας χορευτής δεκτός στο corps de ballet του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού είναι σχεδόν υποχρεωτικό να έχει σπουδάσει στο Paris Opera Ballet School ή τουλάχιστον να έχει περάσει από τις δύο τελευταίες τάξεις (deuxième et première division). Είναι πολύ δύσκολο να πετύχουν οι υποψήφιοι στις εισαγωγικές εξετάσεις. Ακόμη και κάποιοι χορευτές που αργότερα έγιναν πρώτοι σολίστ (premiers danseurs) ή κορυφαίοι χορευτές (danseurs étoiles) του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού πέρασαν τις εξετάσεις με τη δεύτερη προσπάθεια ή έγιναν δεκτοί μόνο ως μαθητές πληρώνοντας δίδακτρα.

Πηγές: operadeparis.fr, wikipedia.org