Τα χαρακτηριστικά της μεθόδου εκπαίδευσης μπαλέτου Balanchine

Η μέθοδος Balanchine είναι μια τεχνική εκπαίδευσης κλασικού χορού που ανέπτυξε ο διάσημος χορογράφος George Balanchine (Τζορτζ Μπαλανσίν). Είναι η μέθοδος εκπαίδευσης που ακολουθούν οι χορευτές της Σχολής του Αμερικανικού Μπαλέτου (της σχολής που συνδέεται με το Μπαλέτο της Νέας Υόρκης). Η συγκεκριμένη τεχνική επικεντρώνεται στις πολύ γρήγορες κινήσεις με μια πιο εκτεταμένη χρήση του άνω μέρους του σώματος.

Η μέθοδος Balanchine χαρακτηρίζεται από μεγάλη ταχύτητα, βαθιά plie και μεγάλη έμφαση στις γραμμές του σώματος. Οι χορευτές μπαλέτου που ακολουθούν την τεχνική Balanchine πρέπει να είναι γυμνασμένοι και εξαιρετικά ευλύγιστοι.

Οι θέσεις των χεριών στην μέθοδο Balanchine (συχνά αποκαλούμενες ως “Balanchine Arms”) τείνουν να είναι πιο ανοιχτές, λιγότερο καμπυλωτές και συχνά λυγίζουν στον καρπό. Τα plie είναι πιο βαθιά και οι θέσεις arabesque είναι συνήθως άνισες, με ανοιχτό ισχίο που δίνει την ψευδαίσθηση στο κοινό μιας υψηλότερης γραμμής arabesque.

O George Balanchine ανέπτυξε τη μέθοδο εκπαίδευσης μπαλέτου που φέρει το όνομά του και έγινε συνιδρυτής του μπαλέτου της Νέας Υόρκης. Θεωρείται ως ο πρώτος σύγχρονος χορογράφος στον κόσμο του μπαλέτου, του οποίου το πάθος και η δημιουργικότητα του, τον οδήγησαν σε διαχρονικά κλασικά μπαλέτα.

Ο Balanchine θεωρείται πρωτοπόρος του σύγχρονου μπαλέτου. Πολλά από τα μπαλέτα του παρουσιάζουν ένα σύγχρονο ύφος χορού. Μερικά από τα διάσημα έργα του είναι τα: Serenade (Σερενάτα), Jewels (Κοσμήματα), Don Quixote (Δον Κιχώτης), Firebird (Το πουλί της φωτιάς), Stars and Stripes και A Midsummer Night’s Dream (Όνειρο Θερινής Νυκτός).

Πηγή: liveabout.com