Η ιστορία της φούστας tutu, του χαρακτηριστικού κοστουμιού που φορούν οι μπαλαρίνες

Τα κοστούμια αποτελούν ένα από τα πιο βασικά στοιχεία σε μια παράσταση μπαλέτου. Είναι ένα κομμάτι της παραγωγής που βοηθά στην οπτικοποίηση της υπόθεσης του έργου που παρουσιάζεται στη σκηνή. Μέσα από τα σκηνικά και τα κοστούμια το κοινό μεταφέρεται στον φανταστικό κόσμο, στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία μιας παράστασης. Έτσι και η φούστα tutu που φορούν οι μπαλαρίνες είναι ένα χαρακτηριστικό κοστούμι που βλέπουμε στα περισσότερα έργα μπαλέτου. 

Μπορεί με το πέρασμα των ετών η μόδα να αλλάζει, όμως η tutu παραμένει ένα σικ και κλασικό κομμάτι με ιστορία που συνδέεται με τον κλασικό χορό. Η tutu που γνωρίζουμε σήμερα είναι μια εξέλιξη της φούστας που φόρεσε το 1832 η διάσημη μπαλαρίνα με καταγωγή από τη Σουηδία, Marie Taglioni στην Όπερα του Παρισιού. Τότε η Taglioni φορούσε μια λευκή φούστα μέχρι τον αστράγαλο, την οποία σχεδίασε ο Γάλλος καλλιτέχνης Eugene Lami για το μπαλέτο La Sylphide (Η Συλφίδα). Σήμερα αυτό το είδος φούστας είναι γνωστό ως ρομαντική tutu.

Με το πέρασμα των ετών, οι φούστες tutu γίνονταν όλο και πιο κοντές σε μήκος, με περισσότερο τούλι και βολάν, για να διευκολύνουν την κίνηση και να αναδεικνύουν τις δεξιότητες των χορευτών. Μέχρι το 1870, πολλές Ιταλίδες μπαλαρίνες που εργάζονταν για την τελειοποίηση του χορού τους σε pointe, είχαν αρχίσει να φορούν tutu με μήκος μέχρι το γόνατο επιτρέποντας τους να βλέπουν καλύτερα τις κινήσεις των ποδιών. Τα γνωστά ως κλασικά tutus, απέκτησαν μεγαλύτερη φήμη από μπαλέτα όπως "Η Λίμνη των Κύκνων" και ήταν ακόμα πιο κοντά σε μήκος κατά την εξέλιξη του μπαλέτου τον 20ο αιώνα.

Τα φημισμένα μπαλέτα του Ντιάγκιλεφ, γνωστά ως "Ballets Russes" πειραματίστηκαν με διαφορετικές γραμμές κοστουμιών. Το 1927 οι Ρώσοι σχεδιαστές Naum Gabo και Antoine Pevsner σχεδίασαν ένα υπερσύγχρονο tutu για το έργο "La Chatte" του Balanchine, το οποίο είχε μια διάφανη overskirt από πλαστικό υλικό. Τη δεκαετία του 1940, προστέθηκαν στην tutu κυκλικά συρματόσχοινα για να επιτρέψουν στη φούστα να ξεχωρίσει από τους γοφούς. Το τούλι, ένα σκληρό μεταξωτό, νάιλον ύφασμα αντικατέστησε σύντομα το tarlatan.

Μία ρομαντική tutu αποτελείται από πέντε στρώματα από τούλι και κάθε στρώμα είναι κομμένο σε πλάτος περίπου 36 ιντσών. Η Ρομαντική Τutu εξακολουθεί να έχει τη μορφή του αρχικού κοστουμιού της Marie Taglioni, αλλά είναι κατασκευασμένη από μοντέρνα υλικά που την καθιστούν ελαφρύτερη και πιο διάφανη. Το μήκος της φτάνει μέχρι το γόνατο ή τον αστράγαλο. 

Επίσης υπάρχουν και άλλα είδη tutu φούστας, όπως οι Pancake tutu και Inverted Tutu. Η Pancake tutu στηρίζεται από μια ζώνη και είναι επίπεδη με λίγες στρώσεις από τούλι. Μοιάζει με pancake, αλλά αντί για το ισχίο, στέκεται στη μέση. Η Inverted Tutu είναι κάτι ενδιάμεσο μεταξύ της κλασικής tutu και της ρομαντικού tutu. Είναι φτιαγμένη από διάφορα στρώματα από τούλι που ξεχωρίζουν όπως σε μια κλασική tutu, αλλά τα στρώματα είναι μακρύτερα και φτάνουν πιο κάτω, συνήθως στο μέσο του μηρού.

Κάθε tutu έχει τη δική της ιστορία και μπορεί να έχει φορεθεί από πολλούς χορευτές. 

Με πληροφορίες από: historyextra.com, dancemagazine.com, thevintagenews.com