Γνωρίζατε ότι το μπαλέτο Δον Κιχώτης είναι παλαιότερο ακόμα και από τη Λίμνη των κύκνων;

Ο Δον Κιχώτης (Don Quixote) είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα έργα του κλασικού ρεπερτορίου μπαλέτου, κυρίως λόγω της ηλικίας του. Έκανε πρεμιέρα το 1869, πολύ πριν από άλλα αριστουργήματα του μπαλέτου, όπως "Η Λίμνη των Κύκνων" (1877), "Η Ωραία Κοιμωμένη" (1890) και ο "Καρυοθραύστης" (1892).

Με τα χρόνια, έχει αναθεωρηθεί, επανασχεδιαστεί και μερικές φορές έχει αναδιαμορφωθεί πλήρως, τόσο πολύ που δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα πώς ήταν το αρχικό μπαλέτο. Μια εκδοχή του διάσημου μπαλέτου που παρουσίασε το Cincinnati Ballet την περασμένη εβδομάδα δημιουργήθηκε πριν από 35 χρόνια από την Anna-Marie Holmes, πρώην καλλιτεχνική διευθύντρια του Boston Ballet.

Ένα από τα πιο υπέροχα στοιχεία της αφήγησης του "Don Q" της Holmes, όπως τον αποκαλούν με οι λάτρεις του χορού, είναι ότι περιλαμβάνει πολύ χορό. Αυτό δεν συμβαίνει σε όλα τα μπαλέτα. Τις περισσότερες φορές, οι κορυφαίοι χορευτές και οι σολίστ εκτελούν περίπλοκες χορογραφίες, εντυπωσιακά άλματα και δύσκολες φιγούρες, σε αντίθεση με το corps de ballet (σώμα του μπαλέτου), δηλαδή η πλειοψηφία του θιάσου.

Ο Δον Κιχώτης είναι ένα μπαλέτο που προσφέρει άφθονο χορό, αλλά η αφήγησή του είναι αρκετά διάσπαρτη. Ίσως αυτό να είναι αναμενόμενο, καθώς η ιστορία περιστρέφεται γύρω από έναν ηλικιωμένο ιππότη που βασανίζεται από διάφορες αυταπάτες.

Ο Δον Κιχώτης είναι ένας άντρας σε κακή κατάσταση που φοράει μια πιατέλα ξυρίσματος ως κράνος και φαντάζεται τους ανεμόμυλους ως κακούς γίγαντες. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η δεύτερη πράξη του μπαλέτου μας μεταφέρει σε μια χώρα ονείρων γεμάτη νεράιδες, καθώς ο Δον Κιχώτης ξεκινά αναζητώντας τον φανταστικό έρωτα της ζωής του, τη Dulcinea.

Μέχρι να ολοκληρωθεί το μπαλέτο, έχουμε συναντήσει matadors και toreadors, μια ομάδα τσιγγάνων, μια παράσταση από μαριονέτες, έναν φανταχτερό ευγενή και ένα ζευγάρι νεαρών ερωτευμένων την Kitri και τον Basilio, οι οποίοι βρίσκονται στον δραματικό πυρήνα της ιστορίας.

Παρ' όλα αυτά, ο Δον Κιχώτης είναι ένα μπαλέτο γεμάτο φλογερό πάθος και αρκετό χιούμορ. Μην ψάχνετε λογική εξήγηση. Απλά χαλαρώστε και απολαύστε το έργο. Και φυσικά, την αριστουργηματική μουσική του Ludwig Minkus.

Μερικές φορές, το μπαλέτο "Δον Κιχώτης" μπορεί να είναι μια βαθιά συγκινητική ιστορία. Μπορεί ο Δον Κιχώτης να παρουσιάζεται ως ένας ηλικιωμένος άντρας που δεν έχει αίσθηση της πραγματικότητας, αλλά η μεγαλοπρέπεια που τον χαρακτηρίζει, ξεπερνά την εξωτερική του εμφάνιση. Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα πλήθη απομακρύνονται για να του ανοίξουν δρόμο όταν μπαίνει στη σκηνή στην παράσταση.

Φυσικά, υπάρχουν και αρκετά κωμικά στοιχεία στην παράσταση, κυρίως σε ότι αφορά τρεις χαρακτήρες: τον βοηθό του Δον Κιχώτη, Σάντσο Πάντσα, έναν ευγενή και τον πατέρα της Kitri, Λορέντζο. Ωστόσο, η ψυχή αυτής της παράστασης είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ της Kitri και του Basilio, μια ερωτική σχέση γεμάτη πάθος.

Ο "Δον Κιχώτης" μπορεί να μην έχει την κομψότητα και την καθαρότητα της "Λίμνης των Κύκνων". Ωστόσο, στα 155 χρόνια από την πρεμιέρα του στη Μόσχα, το μπαλέτο που βλέπουμε σήμερα είναι προϊόν εκατοντάδων διαφορετικών δημιουργικών επιρροών.

Από γενιά σε γενιά, οι χορογράφοι επέλεξαν τα καλύτερα κομμάτια άλλων παραγωγών, αφήνοντας πίσω τους εκείνα που δεν γνώρισαν την επιτυχία. Γι' αυτό, σε αντίθεση με πολλά άλλα μπαλέτα του 19ου αιώνα, ο "Δον Κιχώτης" εξακολουθεί να είναι σαν ένας ζωντανός εξελισσόμενος οργανισμός.

Πηγή φωτογραφίας: kazuo-ota/unsplash

Με πληροφορίες από: eu.cincinnati.com