Τα πέντε διασημότερα έργα του κορυφαίου χορογράφου Frederick Ashton

Ένας από τους σπουδαιότερους χορογράφους του 20ου αιώνα, ο Sir Frederick Ashton άφησε το δικό του στίγμα στον κόσμο του μπαλέτου με τα ξεχωριστά έργα του. Ο σπουδαίος Βρετανός χορευτής και χορογράφος δημιούργησε χορογραφίες για μπαλέτα, όπερες και για τον κινηματογράφο. Ο Φρέντερικ Άστον αποφάσισε να γίνει χορευτής, παρά την αντίθεση της οικογένειάς του και έγινε δεκτός ως μαθητής από τον Léonide Massine και στη συνέχεια από τη Marie Rambert. Το 1926 η Rambert τον ενθάρρυνε να δοκιμάσει τις δυνατότητές του στη χορογραφία και παρόλο που συνέχισε να χορεύει επαγγελματικά, με επιτυχία, έγινε διάσημος ως χορογράφος.

Ο Ashton ήταν βασικός χορογράφος της Ninette de Valois, από το 1935 μέχρι την αποχώρησή της το 1963, στον θίασο μπαλέτο που ήταν γνωστός διαδοχικά ως το μπαλέτο Vic-Wells, το μπαλέτο Sadler's Wells και το Royal Ballet (Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου). Διαδέχτηκε την de Valois ως διευθυντής του θιάσου μπαλέτου και συνέχισε να εργάζεται μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1970.

Ο Frederick Ashton διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του Royal Ballet και της Σχολής Χορού The Royal Ballet School. Αργότερα συνέχισε να εργάζεται ως καλλιτεχνικός διευθυντής από το 1963 έως το 1970. O Ashton ταυτίζεται με τη δημιουργία του αγγλικού στυλ μπαλέτου που ξεχώριζε για τον τρόπο που στέκονται το κεφάλι και οι ώμοι στο χορό. Το "Ashton style" είναι γνωστό για την κομψότητά του και έχει χαρακτηριστεί ως πολύ αρχιτεκτονικό, καθώς δεν είχε μεγάλη κίνηση στο πάνω μέρος του σώματος.

Ο Άστον έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις σε όλη του τη ζωή ενώ η Βασίλισσα Ελισάβετ Β ' της Αγγλίας τον έχρισε ιππότη, οπότε απέκτησε τον τίτλο Sir Frederick Ashton. Συνεργάστηκε πολλά χρόνια με την Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα, Margot Fonteyn. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ashton δημιούργησε πάνω από 100 μπαλέτα. Η Σταχτοπούτα είναι το πρώτο πλήρες μπαλέτο που χορογράφησε. Ο Άστον αποφάσισε να γίνει χορευτής όταν είδε για πρώτη φορά μια παράσταση μπαλέτου στη Λίμα του Περού το 1917 με την διάσημη Πρίμα Μπαλαρίνα, Anna Pavlova.

Παρακάτω θα δούμε κάποια από τα διασημότερα έργα του Frederick Ashton

Cinderella

Η παραγωγή της Σταχτοπούτας σε χορογραφία Frederick Ashton, είναι ένα κωμικό μπαλέτο σε μουσική Sergei Prokofiev και περιλαμβάνει στοιχεία από αγγλική παντομίμα. Η χορογραφία της Σταχτοπούτας από τον Ashton ήταν βασισμένη στην κλασική παράδοση του Petipa, όπως το έργο "Symphonic Variations" που είχε δημιουργήσει νωρίτερα. Το 1948 ο Ashton δημιούργησε επίσης το Scènes de ballet, το οποίο συγκεντρώνει την ουσία των μπαλέτων του Petipa σε μία μόνο πράξη.

Η Σταχτοπούτα του Frederick Ashton παρουσιάστηκε σε πρεμιέρα στις 23 Δεκεμβρίου 1948 στο Λονδίνο στη Royal Opera House, από το μπαλέτο Sadler's Wells, με πρωταγωνιστές τους κορυφαίους χορευτές Moira Shearer, Michael Somes, Frederick Ashton, Robert Helpmann, Alexander Grant. Άλλη αξιοσημείωτη παραγωγή ήταν εκείνη του Royal Ballet με πρωταγωνιστές τους κορυφαίους χορευτές Margot Fonteyn, David Blair, Frederick Ashton και Robert Helpmann (στο ρόλο των κακών αδερφών), που παρουσιάστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1965 στο Λονδίνο.

La Fille Mal Gardee

Το μπαλέτο "Η Κακοφυλαγμένη κόρη" με το Royal Ballet, σε παραγωγή Frederick Ashton δημιουργήθηκε το 1959. Ο γνωστός χορογράφος δημιούργησε μια νέα παραγωγή του κλασικού μπαλέτου La Fille Mal Gardee για το Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου. Αυτή η παραγωγή έκανε πρεμιέρα στις 28 Ιανουαρίου 1960 με τους χορευτές Nadia Nerina (Lise), David Blair (Colas), Stanley Holden (Widow Simone) και Alexander Grant (Alain). Έκτοτε το μπαλέτο αυτό έγινε ένα από τα γνωστά έργα του κλασικού ρεπερτορίου μπαλέτου.

Sylvia

To 1952 παρουσιάστηκε μια αναβίωση του μπαλέτου Σύλβια σε χορογραφία Frederick Ashton, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Η επιτυχημένη παραγωγή του Ashton παρουσιάστηκε και το 1997, 2004, 2007 και το 2009 στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου με τη χορογραφία του 1952.

Η Sylvia είναι ένα μπαλέτο που χορογραφήθηκε για πρώτη φορά από τον Louis Mérante με τη μουσική του Léo Delibes το 1876. Είναι ένα τυπικό κλασικό μπαλέτο από πολλές απόψεις, αλλά έχει πολλά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά που το καθιστούν μοναδικό. Η Σύλβια είναι εμπνευσμένη από τη μυθολογία και ξεχωρίζει για τις δημιουργικές χορογραφίες και την υπέροχη μουσική της.

Ondine

Το μπαλέτο Ondine είναι ένα έργο που δημιουργήθηκε από τον Frederick Ashton και τον συνθέτη Hans Werner Henze. Ο Ashton δημιούργησε αρχικά το μπαλέτο Ondine για το Royal Ballet το 1958. Το συγκεκριμένο μπαλέτο είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα Undine του Friedrich de la Motte Fouqué και αφηγείται την ιστορία μιας νύμφης του νερού την οποία ερωτεύεται ένας νεαρός πρίγκιπας. Η πρεμιέρα του μπαλέτου έλαβε χώρα στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, στις 27 Οκτωβρίου 1958, με τον συνθέτη ως προσκεκλημένο μαέστρο. Η πρώτη μεγάλη αναβίωση αυτής της παραγωγής των Ashton / Henze πραγματοποιήθηκε το 1988.

Marguerite and Armand

Το μπαλέτο Μαργαρίτα και Αρμάνδος είναι ένα μπαλέτο με μουσική μια ορχηστρική προσαρμογή του έργου Piano Sonata in B minor (σονάτα για σόλο πιάνο) του Franz Liszt. Το μπαλέτο δημιουργήθηκε το 1963 από τον Sir Frederick Ashton ειδικά για τους θρυλικούς χορευτές Rudolf Nureyev και Margot Fonteyn. Το μπαλέτο είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα La Dame aux Camélias του 1848 του Αλέξανδρου Δουμά και άλλες προσαρμογές της ίδιας ιστορίας, όπως η όπερα La traviata του 1853 του Τζουζέπε Βέρντι.

Με πληροφορίες από: wikipedia.org