Menu

Marianela Núñez: Εντυπωσιακή, ευαίσθητη, τεχνικά άψογη

H Marianela Núñez είναι διάσημη μπαλαρίνα που χορεύει ως κορυφαία χορεύτρια με το Βασιλικό Μπαλέτο (Royal Ballet) του Λονδίνου. Γεννήθηκε 23 Μαρτίου 1982 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Ξεκίνησε μαθήματα χορού σε ηλικία 3 ετών και 8 ετών έγινε δεκτή στο Superior de Arte of the Teatro Colón στο Μπουένος Άιρες. Εκεί σπούδασε μέχρι να ενταχθεί στο corps de ballet  του συγκροτήματος σε ηλικία 14 ετών. Επιλέχθηκε για να λάβει μέρος σε μια περιοδεία στην Αργεντινή χορεύοντας ως σολίστ με το Μπαλέτο Clasico de la Habama της Κούβας. Το 1997 ο Maximiliano Guerra την επέλεξε για να χορέψει μαζί του στην Ουρουγουάη, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Μπαλέτου της Ιαπωνίας. Τότε κλήθηκε να περιοδεύσει με το μπαλέτο του Teatro Colón στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ως προσκεκλημένη καλλιτέχνης (guest artist).

Τον Σεπτέμβριο 1997 η Marianela Núñez έγινε δεκτή στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Royal Ballet School και στο τέλος του έτους χόρεψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μπαλέτο «Soirée Musicale» του Kenneth MacMillan, στα πλαίσια του Gala για τα 100α γενέθλια της Dame Ninette de Valois. Επίσης χόρεψε τον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο στην 3η Πράξη του μπαλέτου «Raymonda»  καθώς και το σόλο Third Shadow από το μπαλέτο «La Bayadère» στις παραστάσεις της Σχολής. Εντάχθηκε στο Royal Ballet κατά την έναρξη της σεζόν 1998/99 σε ηλικία 16 ετών,προήχθη σε First Soloist το 2001 και σε Principal Dancer  τον Σεπτέμβριο του 2002.

Ως κορυφαία χορεύτρια του Royal Ballet έχει χορέψει σε πολλά μπαλέτα συμπεριλαμβανομένων των: «Concerto», «Romeo and Juliet», «Mitzi Caspar», «Mayerling», «Elite Syncopations» και «Manon» του Kenneth MacMillan, «Cinderella», «La Fille mal gardée», «Monotones I», «Les Rendezvous», «Dante Sonata», «La Valse», «Ondine», «Daphnis and Chloë» του Frederick Ashton, «Enigma Variations» του Macmillan, «Allice's Adventures in Wonderland», «Ballo della regina», «The Prince of the Pagodas» και «Birthday Offering».

Επίσης στους ρόλους που έχει ερμηνεύσει συγκαταλέγονται οι εξής: Pas de Trois (Πράξη ΙΙΙ) στην παραγωγή του Rudolf Nureyev για το μπαλέτο  «Raymonda», «Les Biches» της Nijinska, μια Νύμφη στο μπαλέτο «L’Aprés-Midi D’un Faune» του  Nijinsky, Swanilda and Aurora στην παραγωγή της Ninette de Valois για το μπαλέτο «Coppelia», η Black Queen στο μπαλέτο «Checkmate», Myrtha και Pas de six στο μπαλέτο «Giselle» του Peter Wright, το Pas de deux από το μπαλέτο «Diana και Acteon» του Petipa στο Gala Λευκές Νύχτες (White Night Gala) (Ιούλιος 2000), Odette/Odile στην παραγωγή του  Anthony Dowell για το μπαλέτο «Η Λίμνης των Κύκνων», Sugar Plum Fairy στην παραγωγή του Sir Peter Wright για το μπαλέτο «Ο Καρυοθραύστης», «This House Will Burn» της Ashley Page, το πρώτο Pas de trois στο μπαλέτο «Agon» του Balanchine, Kitri στην παραγωγή του Nureyev για το μπαλέτο «Δον Κιχώτης», Olga στο μπαλέτο «Onegin» του John Cranko, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι με παρτενέρ τον Inaki Urlezaga στο μπαλέτο «Beyond Bach» του Stephen Baynes, «The Leaves Are Fading» του Antony Tudor, Nikiya και Gamzatti στην παραγωγή της Natalia Makarova για το μπαλέτο «La Bayadère», Fairy of Vitality, Lilac Fairy και Aurora στο μπαλέτο «Sleeping Beauty», «Por Vos Muero» του Nacho Duato, «In the middle, somewhat elevated» του William Forsythe, «Sinfonietta» του Jiří Kylián, L'Hiver στο μπαλέτο «Les Saisons» του David Bintley, Polyhimnia στο μπαλέτο «Apollo» του Balanchine, Pas de deux και Choleric στο μπαλέτο «The Four Temperaments» του Tchaikovsky, Lilac Fairy και Aurora στην παραγωγή των Μόνικα Mason και Christopher Newton για το μπαλέτο «The Sleeping Beauty», Queen of Fire στη Fire variation του Christopher Wheeldon στο μπαλέτο «Homage to the Queen» , Solo Girl στο μπαλέτο «Tanglewood» του Alastair Marriott, «Voluntaries» του Glen Tetley, στην παραγωγή του Johan Kobborg για το μπαλέτο «Napoli Divertissements», η μπαλαρίνα στο τμήμα Diamonds από το μπαλέτο «Jewels» του Balanchine .

Δημιούργησε ρόλους σε δύο έργα στα πλαίσια του Dance Bites tour το 1999: «Love’s Fool» του William Tuckett και «Towards Poetry» του Mark Baldwin  Επίσης δημιούργησε ένα ρόλο στο «Acheron’s Dream» του Matthew Hart στα πλαίσια του New Works στο Linbury Studio Theatre (2000) όνειρο Αχέροντα Matthew Hart του για τα νέα έργα στην Linbury Studio Theatre (2000), «The Misty Frontier» του Javier De Frutos (2001). Το 2003 δημιούργησε το ρόλο της La Grêle στο μπαλέτο « Les Saisons» του David Bintley, «DGV (Danse à grande vitesse)» του Christopher Wheeldon (2006) και Stripper στο μπαλέτο « The Seven Deadly Sins» του Will Tuckett (2007).

Στην Τηλεόραση έχει εμφανιστεί στη μετάδοση του μπαλέτου «Daphnis and Chloë» από το BBC και στο μπαλέτο «La Fille mal gardée» στο BBC2  τον Φεβρουάριο του 2005. Έκανε επίσης το ντεμπούτο της χορεύοντας το Pas de deux από το μπαλέτο «Le Corsaire» στα πλαίσια της παράστασης που δόθηκε για την ενέργεια «A Curtain Call for Aid» προκειμένου να προσφερθεί βοήθεια στα θύματα από το Ασιατικό Τσουνάμι, η οποία μεταδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2006.

H Marianela Núñez έλαβε το Βραβείο Richard Sherrington για την καλύτερη Χορεύτρια του 2005. Το 2006 η Núñez χόρεψε αρκετές φορές στην τελευταία παραγωγή του Βασιλικού Μπαλέτου για το μπαλέτο «Η Ωραία Κοιμωμένη», τόσο ως Lilac Fairy όσο και ως Aurora. Οι κριτικοί εντυπωσιάστηκαν από τη ζεστασιά της ως Lilac Fairy. Επίσης για την ερμηνεία της ως Aurora ειπώθηκε πως πρόκειται για την καλύτερη του Royal Ballet από το 1946 με "την έκφραση ενός αγγέλου". Τον Ιούλιο του 2006, στο Θέατρο Sadler's Wells του Λονδίνου, στην παράσταση «Acosta and Friends», η Núñez χόρεψε με παρτενέρ τον Carlos Acosta το pas de deux  από το μπαλέτο «Diana και Acteon». Για τους περισσότερους το απόσπασμα αυτό ήταν το πιο εντυπωσιακό από όλη την παράσταση. Τον Ιανουάριο του 2007 η Núñez ήταν υποψήφια για το Βραβείο Laurence Olivier για την ερμηνεία της στο μπαλέτο «Chroma» του Royal Ballet , στο μπαλέτο «Η Ωραία Κοιμωμένη» στο Royal Opera House και στην παράσταση του Carlos Acosta στο Sadler’s Wells. Επίσης στις αρχές του 2007 η Núñez για ακόμα μια φορά ξεχώρισε για την ερμηνεία της στο μπαλέτο «Η Λίμνη των Κύκνων». Μάλιστα ένας κορυφαίος κριτικός ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «κάθε χειρονομία της τραγουδά, κάθε βήμα της είναι γεμάτο φως και ευαισθησία. Το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο».

Τον Ιούλιο του 2007 η Núñez χόρεψε το solo «The Dying Swan» («Ο Θάνατος του Κύκνου»)  στο Grand Opera House της Υόρκης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είχε επιλεχθεί ειδικά για να χορέψει το δύσκολο αυτό κομμάτι από την Marguerite Porter, λόγω της απλότητας και της καθαρότητας του χορού της.

Έκανε το ντεμπούτο της στο Λονδίνο χορεύοντας ως Ιουλιέτα στο μπαλέτο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» σε παραγωγή του MacMillan το Μάιο του 2008.

Το Royal Ballet  άνοιξε τη σεζόν 2008/2009 το Σάββατο 4 Οκτωβρίου με την Núñez να χορεύει ως Odette/Odile στο μπαλέτο «Η Λίμνη των Κύκνων».  Όμως λόγω του τραυματισμού άλλων κορυφαίων χορευτών του συγκροτήματος, η Núñez χόρεψε ως Odette /Odile και στις επόμενες δύο παραστάσεις, την Δευτέρα και την Τρίτη, 6 και 7 Οκτωβρίου αντίστοιχα.

Να σημειωθεί ότι ο ιστορικός και κριτικός χορού Giannandrea Poesio έγραψε χαρακτηριστικά για την ερμηνεία της Núñez στη Λίμνη των Κύκνων: "ο τρόπος που προσεγγίζει ένα από τα πιο απαιτητικά κομμάτια του ρεπερτορίου του 19ου αιώνα είναι απλά υποδειγματική, και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι την εντυπωσιακή και τεχνικά άψογη ερμηνεία της πρόκειται να τη θυμόμαστε για καιρό στην ιστορία, μαζί με εκείνες των άλλων μοναδικών καλλιτεχνών."

Τον Δεκέμβριο του 2008 χόρεψε ως Gamzatti στο μπαλέτο «La Bayadère» με παρτενέρ τον Roberto Bolle ως Solor και τη Svetlana Zakharova ως Nikiya στο Θέατρο La Scala  του Μιλάνου.

Τον Ιανουάριο του 2010, μετά από την ερμηνεία της ως Aurora στο μπαλέτο «Sleeping Beauty» με το Βασιλικό Μπαλέτο, ο βετεράνος κριτικός Clement Crisp εκφράζοντας τις επευφημίες του περιέγραψε την Núñez ως «πολύ ευφυής ερμηνεύτρια».

Σχετικά Links:

http://www.roh.org.uk/people/marianela-nunez

http://www.marianelanunez.com/eng/index.html

 

Πηγή πληροφοριών: Wikipedia.org

Πηγή εικόνας: russianartandculture.com

επιστροφή στην κορυφή