Onegin: Η ιστορία του μπαλέτου Ονέγκιν σε μουσική Τσαϊκόφσκι και σε χορογραφία Τζον Κράνκο

Το έργο Onegin είναι ένα μπαλέτο που δημιουργήθηκε από τον σπουδαίο χορογράφο John Cranko για το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης. Παρουσιάστηκε σε πρεμιέρα στις 13 Απριλίου 1965 στο Κρατικό Θέατρο της Στουτγκάρδης (Staatstheater Stuttgart). Το μπαλέτο βασίζεται στο μυθιστόρημα Ευγένιος Ονέγκιν (Eugene Onegin) του Αλεξάντρ Πούσκιν (Alexander Pushkin), με μουσική του Pyotr Ilyich Tchaikovsky και από έργα του Kurt-Heinz Stolze. Το μπαλέτο Onegin αποτελεί μέρος του ρεπερτορίου του Εθνικού Μπαλέτου του Καναδά (The National Ballet of Canada), του American Ballet Theatre και του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου (Royal Ballet).

Ο Τζον Κράνκο ανακάλυψε το μυθιστόρημα Ευγένιος Ονέγκιν του Αλεξάντρ Πούσκιν όταν δημιούργησε την χορογραφία για την ομώνυμη όπερα του Τσαϊκόφσκι το 1952. Πρότεινε για πρώτη φορά ένα μπαλέτο με βάση την ιστορία του Πούσκιν στο διοικητικό συμβούλιο της Royal Opera House τη δεκαετία του 1960, αλλά απορρίφθηκε, και συνέχισε την ιδέα του όταν μετακόμισε στη Στουτγκάρδη. Έτσι το έργο Onegin με το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης έκανε πρεμιέρα το 1965. 

Το Βασιλικό Μπαλέτο δεν παρουσίασε το συγκεκριμένο μπαλέτο μέχρι το 2001. Η χορογραφία για το μπαλέτο του περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα από στυλ χορού, όπως λαϊκό, μοντέρνο, ballroom και ακροβατικά. Η μουσική είναι εμπνευσμένη από τον συνθέτη, ενώ ο Kurt-Heinz Stolze προσάρμοσε τη μουσική του Tchaikovsky, η οποία προήλθε κυρίως από έργα πιάνου και όχι από ορχηστρικά του έργα, για να συνοδεύσει τους χορευτές. Οι πρώτοι χορευτές που χόρεψαν στο μπαλέτο Onegin ήταν η Marcia Haydée ως Tatiana, o Ray Barra ως Onegin, ο Egon Madsen ως ο Lensky και η Ana Cardus ως Olga.

Μεταξύ 1965 και 1967, ο Κράνκο αναθεώρησε το μπαλέτο Ονέγκιν αρκετές φορές. Το σενάριό του αρχικά τελείωνε με την ηρωίδα του έργου, την Τατιάνα να φιλάει τα παιδιά της για καληνύχτα, μια σκηνή την οποία αποφάσισε να μειώσει με την δραματική τελευταία συνάντησή της με την Ονέγκιν. Ο Κράνκο διέγραψε επίσης τον πρόλογο. Η τυπική έκδοση του μπαλέτου πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης τον Οκτώβριο του 1967.

Το μπαλέτο Onegin προστέθηκε στο ρεπερτόριο του Μπαλέτου της Αυστραλίας το 1976, για πρώτη φορά από τους χορευτές Marilyn Rowe και John Meehan. Ορισμένοι χορευτές προπονήθηκαν από την Marcia Haydée. Το Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά παρουσίασε για πρώτη φορά τον Onegin το 1984 στο Τορόντο. Ενώ η Veronica Tennant και ο Luc Amyot ήταν αρχικά προγραμματισμένο να πρωταγωνιστήσουν στην πρεμιέρα με το Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά, αποσύρθηκαν λόγω τραυματισμών. Έτσι οι χορευτές Sabina Allemann και Frank Augustyn τους αντικατέστησαν. Η παραγωγή ανέβηκε από τον τότε κορυφαίο χορευτή του Μπαλέτου της Στουτγάρδης, Reid Anderson. Ο ίδιος ο Άντερσον χόρεψε με το Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά μαζί με την σπουδαία Κάρεν Κάιν τον επόμενο χρόνο.

Το American Ballet Theatre παρουσίασε σε πρεμιέρα το μπαλέτο Onegin το 2001 στη Μητροπολιτική Όπερα (Metropolitan Opera House) και τους κύριους ρόλους χόρεψαν οι χορευτές Julie Kent και Robert Hill. Αργότερα την ίδια χρονιά, το Royal Ballet παρουσίασε τη δική του πρεμιέρα του μπαλέτου με πρωταγωνιστές τους χορευτές Tamara Rojo και Adam Cooper. Και οι δύο παραγωγές ανέβηκαν από τον Reid Anderson και τη χορολόγο Jane Bourne. Το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού παρουσίασε για πρώτη φορά το μπαλέτο Onegin το 2009, με πρωταγωνιστές τους χορευτές Hervé Moreau και Isabelle Ciaravola. 

Άλλοι θίασοι μπαλέτου που έχουν χορέψει το μπαλέτο Onegin είναι το Μπαλέτο του Χιούστον, το Μπαλέτο της Βοστώνης, το Μπαλέτο του Αμβούργου, το Μπαλέτο του Βερολίνου και το Μπαλέτο της Σκάλας του Μιλάνου.

Σύνοψη

1η Πράξη

Ο κήπος της Madame Larina

Στον κήπο, η κυρία Λάρινα, οι κόρες της Όλγα και η Τατιάνα, και η παραμάνα τελειώνουν με τα φορέματα για το πάρτι και συζητούν τις επερχόμενες γιορτές των γενεθλίων της Τατιάνα. Σκέφτονται το μέλλον και τα κορίτσια της περιοχής παίζουν ένα παλιό λαϊκό παιχνίδι: όποιος κοιτάξει στον καθρέφτη θα δει τον αγαπημένη της. Ο Λένσκι, ένας νεαρός ποιητής που είναι αρραβωνιασμένος με την Όλγα, φτάνει με έναν φίλο του από την Αγία Πετρούπολη. Τους συστήνει τον Ευγένιο Ονέγκιν. Η Τατιάνα ερωτεύεται τον όμορφο ξένο, ο οποίος φαίνεται αρκετά διαφορετικός από τους ανθρώπους της χώρας που ξέρει, ενώ ο Ονέγκιν την βλέπει μόνο ως ένα αφελές, ρομαντικό κορίτσι.

Το υπνοδωμάτιο της Τατιάνα

Εκείνο το βράδυ, η Τατιάνα ονειρεύεται τον Ονέγκιν, την πρώτη της αγάπη. Του γράφει ένα παθιασμένο ερωτικό γράμμα, το οποίο ζητά από την παραμάνα να του το παραδώσει.

2η Πράξη

Τα γενέθλια της Τατιάνα

Κόσμος καταφτάνει για να γιορτάσουν τα γενέθλια της Τατιάνα. Ο Ονέγκιν βρίσκει την γιορτή βαρετή και προσπαθεί να είναι ευγενικός. Είναι επίσης ενοχλημένος από το γράμμα της Τατιάνα, το οποίο θεωρεί ότι είναι απλώς μια έκρηξη εφηβικής αγάπης. Αναζητά την Τατιάνα και σκίζει το γράμμα της, λέγοντάς της ότι δεν μπορεί να την αγαπήσει. Εμφανίζεται ο πρίγκιπας Γκρεμίν, ένας μακρινός συγγενής της Τατιάνα που είναι ερωτευμένος μαζί της. Στεναχωρημένη η Τατιάνα δεν τον προσέχει καθόλου, παρά τις ελπίδες της κυρίας Λάρινα. Ο Onegin αποφασίζει να προκαλέσει τον Λένσκι φλερτάροντας με την Όλγα, ελπίζοντας ότι θα καταπολεμήσει την πλήξη του. Η Όλγα συμμετέχει στο αστείο, αλλά ο Λένσκι το παίρνει στα σοβαρά και προκαλεί τον Ονέγκιν σε μονομαχία.

Η μονομαχία

Η Τατιάνα και η Όλγα προσπαθούν να συζητήσουν με τον Λένσκι, αλλά επιμένει ότι η μονομαχία πρέπει να γίνει. Ο Ονέγκιν σκοτώνει τον φίλο του.

3η Πράξη

Αγία Πετρούπολη

Χρόνια αργότερα, ο Ονέγκιν επιστρέφει στην Αγία Πετρούπολη αφού έχει ταξιδέψει στον κόσμο. Πηγαίνει σε έναν χορό στο παλάτι του Πρίγκιπα Γκρέμιν. Ο Ονέγκιν εκπλήσσεται όταν αναγνωρίζει την όμορφη πριγκίπισσα Τατιάνα, το κορίτσι της χώρας που κάποτε απέστρεψε. Συνειδητοποιεί τι έχασε από τις πράξεις του στο παρελθόν.

Το μπουντουάρ της Τατιάνα

Ο Ονέγκιν γράφει στην Τατιάνα και της αποκαλύπτει την αγάπη του. Ζητά να τη δει, αλλά δεν θέλει να τον δει. Ζητά από τον σύζυγό της να μην την αφήσει μόνη της εκείνο το βράδυ. Ο Ονέγκιν έρχεται και την λέει πως την αγαπά. Ακόμη κι αν εκείνη τον αγαπά ακόμα, έχει τώρα μια νέα ζωή με τον Πρίγκιπα Γκρέμιν και αφού σκότωσε τον Λένσκι δεν θα ήθελε ποτέ ξανά τον Ονέγκιν. Του στείνει γράμμα και τον διατάζει να την αφήσει για πάντα.

Με πληροφορίες από: wikipedia.org